hayata dair yürek burkan detaylardandır. belki de serenay sarıkaya ay pardon umut sarıkaya tarzı mutsuzluk tanımlarından biridir. kararını siz verin. yalnız önce o suçlayıcı ve ne var ki bunda dercesine irkilttiren bakışlarınızı monitörden çekmenizi rica ediyorum.
duştan sonra kurulanmak için bornozunuzu giyip elinizi kuşağa attığınızda onu orada bulamamanın hüznünü tattınız mı hiç? o nasıl bir acıdır yareppim. oysa hiç gitmeyecek, her elimi attığımda orada bulacak gibiydim. ne kadar da yanılmışım. sanki her an bir mucize olacak da kapı çalınıp ben geldim diyecek gibi...
