Bonzai içip kötüleşerek kliniğe gelen bi hastam vardı. Bi roman Genci. Mehmet..Yaşı 23-24 civarı. Okumamış, okuldan atılana kadar uğraşmış.
Askere gitmiş, bu bağımlılık yüzünden defalarca askeri hastaneye yatırılmIş ama bir türlü tedavi olamamış. Sonunda amiyane tabirle ordu tarafından da siktiredilmiş.
Üstü başı dökülüyor. Babası perişan. Dosyasına kaydetmek için babasından telefon numarası istedim. Cep telefonu yoktu. Dışarı çıkıp bana eğreti bir kağıda kurşun kalemle yazılmış bir halde komşusunun telefon numarasını getirdi.
Icim cız etti. Megapikselini beğenmediğimiz telefonlu hayatımdan utandım.
Mehmet de inşaat işçisi. . Kaç para alıyorsun diye sordum 20 lira aldım mi doğru madde almaya giderim dedi.
Bu kafasız hayatlardan sadece biri..
Mehmet e seni bi daha buralarda görmek istemiyorum. Ölümden döndün artık düzgün bi adam ol diye öğüt verip çıktım. Tuttu mu? Sanmam...
