En çok hoşuma giden şey o uzun kutunun kapağındaki harflerdir. Bir yandan küçük çikolataları yerken bir yandan kapakta çıkan harfle ilgili hikayeler yazılır:
-bana ''B'' çıktı. acaba Burak mı?
- bana da I çıktı. I la erkek ismi yokki ya! neyse ben önce yeşilleri yicem sen?
- bende en sevdiğim rengi en sona bırakıcam.
ilaç yutuyorum diye birbirimize kakalamaya çalıştığımız şekerdir. Hatta ilaçkolik yaşlılara ağrı kesici ağzında bekletmeden yut çok faydalı diye de yutturmuşluğumun olduğu şekerdir.
çocukluktan kalma vazgeçilmez alışkanlık.
(bkz: 90larda çocuk olmak)
bisikletle bakkala gidip heyecanla alınan bonibon'un kapağı heyecanla açılır; çıkan harf diğer renkli kapakların yanındaki yerini alır ve çocuk aklıyla scrabble'ın ilkel versiyonu oynanır.
m&m lerle boy ölçüşemeseler de, çocukluktan kalma bir sempati duyduğum çikolata-şeker birleşimi renkli drajeler. kapağından harfler çıkıyor. şu sıra s denk getirmeye çalışıyorum.
drajeler bitsede hemen atmaya kıyamadıgımız kutuya sahiptir. içine bişeyler konulur, arkadaşa verilip şaka yapılır, parmaga geçirilir. çocukluk işte o zamanlar herşeyle oynayabiliyor insan.
içinde farklı renklerin çoğunlukta olmadığını gördüğümde hayal kırıklığı yaşadığım, önce boyasını emip sonra küçük diş hareketleriyle yemeye bayıldığım şey.
