bir ara çok moda olan dehşetli oyuncaklar. cephane olarak plastik mermi kullanılırdı. sonra abartıp pompalı versiyonu, taramalı versiyonu filan çıkmıştı.
ayrıca insana karşı kullanıldığında oldukça can yakardı.*
bir zamanlar her çocuğun elinde bir tane bulunan, pek oyuncak sayılmayan alet. hatta tunç boncuk atanlar varmış bir ara. çok kuvvetliymiş, morartıyormuş.
mahallede ilk ben almıştım bu tabancalardan. o zamanlar statü göstergesi bir nevi kendisi. 8.sınıftayım.
efendim cahil cühela biri olduğumdan gözümün ortasına yemeyi basardım bir adet nadide boncuğu.
arkadaşın bir bakayım diye istemesi ile şarjörü çıkartıp verdim. tabi pintilik yapıyorum boncuk harcamasın diye ama namludaki boncuğu unutuyorum, daha doğrusu bilmiyorum ki orada boncuk oldugunu.
o da sıkim mi lan sıkim mi diye triplere giriyor mal ve tetiği çekmesi le ben 1 metre mesafeden suratıma gelen boncuğu görüyorum. hayatım bir film şeridi gibi gözlerimin önunden geçmiyor ama geçse geçer yani, o kadar uzun bir süre gibi geliyor. zbank diye göze boncugu yiyen ben direk eve koşuyorum. beni gören annem de soru sormadan hastaneye götürüyor. sonradan öğrendim ki gözbebeğim yerinden kaymış resmen. acil müdahalenin de verdiği şans ile kurtarıyoruz bizim gözü. *
tehlikeli oyuncak vesselam.
mahalle arasında çatışmalara girilmişliği olan, kafile halinde yollardan boncuk toplanan silah çeşidi. benim ki özel olarak diyarbakır'da üniversite okuyan abim tarafından getirilmiştir. eee doğudan gelen silahın havası daha bir başka oluyordu.
oğluna bir zaman bu tabancadan alan rahmetli er kişinin, tabancaya boncuk koyup şakağına dayaması ve buna karşı çıkan hanımına rağmen tetiği çekmesi ve aynı anda er kişiden gelen sesler; ağuahhghhh kafammmmm.
çocukluğun vazgeçilmezidir. bir mahallede elbette onun bir ustası vardır. ne zaman bir tabanca bozulsa ona götürülür. o çocuk tamir eder ve karşılığında boncuk alır. ayrıca "oğlum bu tabancaların temir boncuk atanları da var. onlar kuş bile öldürüyor" diye çok laf dolanır.
bayramda ev ev gezdikten sonra toplanan paralarla alınan efsane "oyuncaklar" . bayramda mahhalleler arası çatışmalar yaşatırdı , kaldırım aralarından bir poşeti 25 kuruş olan boncukları tek tek toplatırdı . o bayram günlerinde çocuklar ellerinde tabancaları olmadan dışarıya çıkmaya korkarlardı . *
Küçükken o boncuk mermilerin cok da acıtmadığını düşünüyordum bir keresinde babama dedim koluna bi sıkıyım mı diye babam da kabul etti şaka gibi hadi ben çocuktum da babam neyin kafasını yaşıyodu da izin vermiştı adamın kolunda minik bir delik mevcut benim yüzümden
Tanım: bir döneme damga vurmuş çocuk oyuncağı.
genelde çocukların bayramda topladıkları paralarla aldıkları ve mahallede polat alemdarcılık oynadıkları tabancalardır. Bunların diğer kardeşide şudur.
