pazartesi günü işe başlamaktan ötürü insanın içinde hissettiği bunalımdır. çok güzel bir hafta sonu geçmiş ama tadı damağınızda kalmıştır. hiç bitmesini istemediğiniz hafta sonu göz açıp kapayıncaya kadar geçmiştir. gelen iş sendromuyla atlatılması zor bir gündür pazartesi...
tatillerin bizi iyi değil tam aksine daha kötü yaptığının kanıtı. bittikten sonra böyle olacaksak niye tatil yapıyoruz ki? en iyisi 7/24 çalışmak. öeh.
gün bugündür,yüzün makyaj tutmaz uyku yetmemiştir, işler seni bekler sense sana gelecek çalışma aşkını beklersin..daha çok beklersin..bugün günlerden pazartesi !
haftasonunu son derece güzel ve eğlenceli geçirdikten sonra işe gitme, sorumlulukların olduğunu hatırlama, yapılacak işlerin birikmiş olması gibi durumları hatırlatan pazartesi sabahı yaşanan mutsuzluktur.
şu zorlu günler geride kalsa da, mutlu, huzurlu, bol koşturmacalı, kimi zaman stresli, kimi zaman neşeyle dolu, pozitif enerjili rutinimize dönebilsek. ve hatta yine-yeniden hafta sonu sonrası sendromlarımızı yaşasak.
güzel geçen bir hafta sonu ardından yaşanılan sendrom özlenir mi? o bile özleniyor-muş, evet.
