mantıkçı pozitivistlerin, popper'ın, kuhn amcamızın söylediği gibi tümel önermelerin doğrulanması mümkün olmadığı içün, doğrulanması muhtemel olmayan önermedir. hatta yanlışlayacak bir örneği bizzat tanımaktayımdır.
okuduğum bölümden mütevellit, ders başına minimum 5-6 kitap okuyoruz biz efenim. dönem başı da 8'den aşağı dersimiz olduğu henüz görülmüş iş değil. zorunlu okumalardan sıyrılmak adına, araya aldığımız diğer kitapları da sayarsak, evimizin bi odasının orta dereceli bi kütüphane kıvamında olduğunu söyleyebilirim.
aynı sınıfı paylaştığım arkadaşlarımdan biri ise, varını yoğunu kitaba harcayan bi tip. hatta geyiğini de çok yapmışımdır. "mezun olduktan sonra zaten aç kalcaz. senin aldığın kitapları sahaflara satıp holdingleşelim bebeğim bence. köşeyi döneriz" demişimdir hani. fakat bu arkadaş muhlis midir? yoğğ bebeğim yoğ yoğğ!
muhlislik bi yana, hayatımda tanıdığım en saman alevi tip olur kendisi. yılın belirli dönemlerinde özellikle çok asabi olur. kapıları vurup çıkar sınıftan. herkesle kavga eder, gölgesiyle bile. yanına yanaşmaktan çekiniriz güruh olarak. içine canavar kaçtığı bile rivayet olunur bu arkadaşın.
gününün yarısından çoğunu kitap okuyarak geçirmesine rağmen muhlislikle alakası olabilecek son kişi olan bu arkadaşım mevcutken; bu önermenin doğrulanması mümkün değildir yani aşklarım.
yalandır efendim. inanmayınız. bizim geçen sene bir arkadaş vardı haftada bir kitap bitirirdi. ama konuşmayı beceremezdi. üstüne üstlük benden laptopu alır gider 31ini çeker geri getirirdi. **
kitapla alakası yok paşam, hepsi kişilikte bitiyor. *
sayfalarından mıdır? kelimelerinden midir? anlamadım, karşıma çıkan bol kitap okuyan insanların hepsi başlı başına bir muhlistir. daha içlerinde bir tane bile sinirlenen, fevri davranan, riyakar davranışlarda bulunan kişilere rastlamadım. hepsi cana yakın, içten, şeker gibi oluyor.
herkes bol bol kitap okusun yahu. biraz feyz alalım bu halden.
edit: istisnalar kaideyi s*ker atar.
edit2: ''munis'' ve ''muhlis'' diye ayrı ayrı kelimeler vardır, karışmamıştır.
