bir boksörün yumruklari kadar sert çarpar yüzüne. kalbine dokunsana. sanki içinde olduğun bokluğun bir yansıması duruyor orada. gündelik hayatında mideni bulandıran ne varsa sana çekici gelir. ayağına bir taş gelse bokluğun katlanır. uzansan da ayni sicsan da. olduğun yerde dursan da değişmez.
iki gündür nedensizce kalbimin kendini duvara fırlatackmışçasına çıldırıp, bedenimin tüm enerjisini sünger gibi emen anksiyete bozukluğu bokunun ağzıma s.ça s.ça yaşattığı hissiyat. geçer diye atladıydım sözlüğe, yok bro, benle gidecek bu sıçtımmının şeysi.
Hissetmeyenin kontrollü bir şekilde hissetmesi gereken, hissedeninde bir daha hissetmek istemediği boktan bir durum içinde yaşanan duygu. kendi içinde bölümleri ve aşamaları çoktur:
1-Bok yemiş gibi hissetmek: ikindi vakitlerinde uykudan uyanıldığında ağızdaki tadın vermiş olduğu histir. kişi lavaboya koşup dişlerini fırçalamalı geçmiyorsa deterjanla ovalayıp çamaşır suyuyla durulayarak kalıcı hale gelmesini önlemelidir. boku yemiş gibi hissetmek ile karıştırılmamalıdır.
2-Boku yemiş gibi hissetmek: Kişinin yapmış olduğu bir iş veya bir davranışı kendi mantığıyla ya da yakın çevresinin farkettirmesiyle süzdükten sonra gelecek zamanda başına gelecek sıkıntıyı anladığı an yaşanan histir, genelde gözlerden okunur ve iş işten geçmiştir, yapılması gereken oturup komikli videolar seyrederek o anın gelmesini beklemektir.
3-Boka batmış/bulanmış gibi hissetmek: Etrafı bokla çevrelenmiş gibi hissetmektir, bu anlarda kişi ne yana baksa bok görür, sağa bakar bok, sola bakar bok, hayatın gözündeki değeri ancak bir tuvalet kadardır, yapabiliyorsa ileri doğru kulaçlar atarak çırpınmalıdır ancak bokun içinde yüzmek meşakkatli ve irade gerektiren bir eylem olduğu için çoğu kişi ağzına ve burnuna dolan boka tahammül edemez ve daha da batar, bunu fark eden yakın çevresinin yapması gereken bokun içine dalarak bir el uzatmak ve elemanı çıkarmaktır, aksi takdirde eleman sonraki aşamaya geçer.
4-Bok parçası gibi hissetmek: Tam bok gibi değilde içinde sanki bokun bir parçasını barındırıyor gibi hissetmektir. kişi bu anlarda isyan eder, kendi gözünden düşer, benliğini dışlar, adeta bok bir hastalık gibi vücuda yerleşmiş ve kişiliği sarsmaya başlamıştır, tehlikelidir, bulaşıcıdır. Durdurulmazsa bok gitgide büyür kişiyi sonraki level'a doğru sürükler. maalesef genelde çevresindeki insanlar kokuyu alır ve bulaşmasın diye kaçarak uzaklaşır. yapılması gereken mümkünse içine bir parazit gibi yapışan bok parçasını çıkarıp atmak(ki bu neredeyse imkansızdır) yoksa misal açıp güzel bir müzik dinleyerek geçmesini beklemek ya da hemen uyumaktır.
5-Bokun boku gibi hissetmek: En nadir yaşananı ve şüphesiz en berbat olanıdır, diğerlerinden farkı kişi artık kendi benliğini boktan aşağı görür, o kadar ki bok artık gözünde bir saygı kazanmış ve yürüyen konuşan bir canlı haline gelmiştir, kişinin hissettiği asıl bok işte o bokun sıçtığı boktur yani bokun bokudur. Bu hissi tadan kişi artık farklı bir boyuta geçmiştir ve kainatta bug'lar bulmaya başlar. durum ciddi ve uzun sürelidir, kişi artık trake solunumu yapmaya başlamalı yani hayatının büyük bir kısmında değişiklik yapmalıdır.
Basit bir örnek durum: Bir gece ansızın canı sıkılan avni kendini dışarı atar. meyve suyunu alıp deniz kenarında bir banka oturur, çevresinde gezen çiftleri birlikte eğlenen insanları görür, güzel kızların attığı kahkahaları duyar ancak gidipte tek laf edemez çünkü cesareti yoktur, işte tam o anda kendini bir bok parçası kadar yalnız ve boktan hisseder. Kimse yardım etmez ve avni gün geçtikçe bokun boku gibi hissetmeye başlar...
not: Bu elzem konu aslında çok daha derin ve komplikedir, envai çeşitleri ve geçmiş gelecek halleri de mevcuttur. Ancak lisans tezim olacağından burada dallandırmadan özet geçiyorum...
evet tanım tam olarak bu.
kronik mutsuz olabilir bazı insanlar ama bu bok gibi hissetmek çok ayrı bir şey. sanki yemek borusundan mideye doğru taşlar dizilmiş gibi. insan zoraki bile gülemez. hep de alakasız yerlerde hissedilir. o zaman durum daha bombok olur. evet tanım çok güzel. tam olarak bok gibi hissetmek. bok gibi. bok.
memleketim savaşta gibi bir anda 250 evladını kaybetmiş, bir bu kadar türk çocuğundan haber alınamıyor. soma'da binlerce kişinin yüreği yanıyor ve ben istanbul'da koluma düşen damlalarla yağmur çiselediğini anlıyorum. nasıl bok gibi hissetmiyim. keşke o yağmur soma'ya yağsa da oradaki anaların, bacıların, kardeşlerin, oğulların yanan yürekleri serinlese.
