Son zamanlarda hissettiğim. Sürekli mutlu olma çabaları... Sürekli mutsuzluğumu hissizliğimi bastırma çabalarındayım. Beni mutlu edicek herşeyi yapmaya çalışıyorum. Mutlu oluyorum. Yalnız kalınca gelen o bok gibi hissetme hali. Özlem değil sevgi değil nefret değil. Bomboş hissetme hali. Son verme isteği. Tutunacak kimsenin olmayışı. Belki ego belki gurur belki hayatta başımıza gelen onca şey. Ama bazen katlanmakta çok zor geliyor. Normalden on kat fazla sanki yükün..
son bir kaç yıldır hissettiğim duygudur. ne kadar hayatımı değiştirecek kararlar versem bile tek değişmeyen şey bu histir bende. nasıl geçer nasıl kurtulurum bilemiyorum. bir sorun bitse öbürü çıkıyor karşıma bu histen kurtulmak istiyorum ama bataklığa saplanmış gibi daha da batıyorum.
son 25 gündür böyleyim. durduk yere terkedildim hala nedenini anlamıyorum iki kere görüştük bu zamanlarda sevgili gibi olduk fiziksel olarak yanyana olunca hiç bir sorun yok ama nedense ayrı olunca bambaşka biri gibi davranıyor. 3 yılın sonunda böyle olmasından dolayı inanılmaz bir hayal kırıklığı duyuyorum. hissettiğim bok olsa daha iyi. ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. yazınca daha fazla üstüne gidiyorum sanıyorum yazmazsam eğer daha fazla uzaklaşmasın diye 2 gün bekleyebiliyorum. bu ayrı olduğumuz sürede bir kere vahim bir olay geçirdi yanında ben vardım tesadüfen..
çok kötüyüm sözlük. böyle olmamalıydı bunlar. anlatınca yine üzüldüm şimdi
gerçekten berbat ötesi bi haldir. yani bi haftadır içinde bulunduğum durumdur. biz napalım biliyomusunz gençler uludağ holding kurup kendi işimizi yapalım. ama işe başlama saati 11 olsun 3 te işten çıkalım. öğlen istediğimz yerden yemek yiyelim hep beraber. arada yurtdışına iş seyehatlari yaparız. mutlu oluruz lan.
yaklaşık on gün önce ağır bir şekilde ''bok gibi hissetmek'' durumu geçti başımdan. insan kendini nasıl toparlar bilemiyor. ne kadar ağır geliyor bazı şeyler, nasıl başa çıkar bilemiyor. pişman oluyor, acı çekiyor falan. o gece, gün zehir oluyor. sonra güzel bir şey olana kadar da devam ediyor bu durum. bende hala güzel bir şey olmuş değil. sadece ''mutsuzum ama keyfim yerinde'' diyebiliyorum.
zaman zaman, bir anda kafanızda kapkara bulutlar varmış gibi hissetmenize sebep olandır. hiçbir şey yapmak istemezsiniz. keyif aldığınız şeyler bile size keyif vermekten uzaktır. öylece uzanır, uyuyamayarak saatlerin geçmesini beklersiniz. saatler geçmez, başınız ağrır. ama sonunda gün yeniden doğacaktır. her gece biter. bu bir gerçektir.
Bir işe yaramıyor ve ailenin senin için 1 kere gelecekleri hayatta harap olduğunu göre göre geçinirken ara sıra hissedilendir. Bari şebeklik yapayımda mutlu olsunlar.
kurtulanı varsa yöntemini, torbacısını tarifini vs sini anlatsındır. bok gibi hissediyorum çünkü bu siktiğimin dünyasına katkım yok, hani onu bırak kendime bile faydam yok, bir amacım, isteğim, bir şeyler yapasım yok o heves biteli yıl oldu ne istediğimi bile bilmiyorum ne için yaşıyorum bunu ne diye yazıyorum gibi. o yüzden bok gibiyim, yıllar önce kurduğum hayallerin olmayacağını görüp herkes gibi bulunduğum yerde sıkışıp kalıp sikik bir zombiden farkım olmayacak bunu bildiğim için bok gibiyim bilmez olaydım.
