dersin boş olduğu bir zaman diliminde arkadaşlar ile voleybol oynuyoruz. bir arkadaşım telefonundan müzik açmayı öneriyor ve kabul ediliyor. açtığı şarkıyı ilk defa duymama rağmen dinledikçe mest oluyorum. açtığı şarkının adını soruyorum (bkz: under pressure) diyor.
sonra başka bir şarkı acıyor ve açmadan önce "bak bssy cığım bunu senin için yazmışlar." böyle deyince can kulağı ile dinliyorum. dinledikçe kendimi buluyorum. bu şarkı ne diye soruyorum (bkz: somebody to love) diyor. eve gidince dinleyeceğim diyorum. sohbetimiz bitiyor ders başlıyor.
akşam eve gidiyorum ama nasıl heyecanliyim. hemen google a somebody to love yazıp sorgulatıyorum. queen adında bir grubun müziği imiş. daha da heyecanlanıyorum.
hani bazen bir şeyler hissedersiniz ama anlam veremezsiniz. böyle sanki eskiden beridir onu tanıyormuş gibi, sanki o şeyde kendinizi bulacakmış gibi hissedersiniz. "queen" ifadesi de bana bunları hissettirdi. içimin kıpır kıpır olmasına bir anlam veremiyordum ama oldukça mutluydum.
galiba ilk görüşte aşk dedikleri bu olsa gerenk! diye düşünmeden edemiyor insan.
daha sonra interneti kapattığımda bir grup ve üç muazzam şarkı ile tanışmış oluyorum. bohemian rhapsody de bunlardan biri idi.
Bu şarkıyı her dinlediğimde aklıma ghostbusters geliyor. Sırtıma elektrikli süpürgeyi takıp ava çıkacak kadar havaya giriyorum. Dinleyin ulan. Güzel, vallahi diyorum.
Bruce Dickinson'un da coverladığı efsane şarkıdır.
Orjinalinin yakınına bile yaklaşamaz.
Şarkının bütün duygusunu silip süpürmüş.
Ah işte freddie mercury'nin büyüklüğü bir kez daha anlaşılıyor... https://m.youtube.com/watch?v=qglryBZyeFc
Bohemian Rhapsody, içerisinde hayalci bir his barındıran şarkılardan biri. Bence insanlar bu şarkıyı dinlemeli, üzerinde düşünmeli ve şarkının onlara ne gibi mesajlar verdiği hakkında kendi çıkarımlarını yapmalılar... Bohemian Rhapsody, öyle birden ortaya çıkmış bir şarkı değil.
