deli dedikleri biri var, ama hiç bir yerde durduğunu görmedim...
etek giyen bir adam. saçları benim saçlarım gibi, elinde bir çocuk bisikleti, ya da bebek arabası, devamlı geziyor. bodrum'un heryerinde gördüm, ıssız yolda bile, binmiyor bisikletine, sadece elinde sürüyor... ama hiç durmuyor.
herkes deli diyor, gülüyor. bilmiyorum, belki de saçından dolayı ama içim acıyo ona bakarken...
hiç konuştuğunu görmedim, duymadım. ama her gördüğümde yakından, o bana, ben ona bakarız...
bu arkadaş ilk başlarda 5-6 sene evvel sakallı, üstünde bir kazak altında bir şort ve terlikle bir derviş modundaydı ve çevre yolundan garaja doğru iner çıkardı. hiç ses çıkarmaz sadece düşünceli düşünceli yürürdü.
sonra ne olduysa sapıttı, bazen sokakta kendi kendine bağırıp çağırıyor ve küfrediyor sağa sola filan tükürüyor öfkeyle. esnaf falan makaraya alıyor herhalde, etek-puset-çocuk bisikleti üçlemesini bir kaç senedir taşıyor ve bodrum merkezine filan da iniyor artık.
söylentiye göre eleman bir zamanlar matematik veya ingilizce hocasıymış. sonra bi kıza aşık olmuş, vermemişler filan ve kafayı kırmış. bodrum çöplük girişini biraz geince solda bir ev yıkıntısı gibi birşeyde barındığını söylüyorlar.
