çok sevdiğiniz yeğeninizin ilkokul birinci sınıfta ilk günüdür. onu okula kendi elleriniz ile götürür, hafif nostalji kokan saatleri ciğerlerinize çekersiniz, buruk bir heyecanla...
daha sonra büyüdüğünüzü hatırlayıp, dükkanınıza doğru motorsikletiniz ile üstünüze sinen eski günleri çırparcasına yol alırsınız...
yolda bir trafik çevirmesi görür, bir kaç saniye oraya bakmamaya çalışarak önlerinden geçer gidersiniz. sevinirsiniz, ceza alma ihtimali yüksek bir organizasyondan kurtulduğunuz için.
ancak, o da nedir?
bir çevirme daha! size gözlüklerinin arkasından dikkatlice bakar ve sağ tarafa sallar sağ kolunu. siz, onun güneşte parlayan siyah gözlüklerinden aldığınız cesaret ile görmemezlikten gelmeye çalışırken, iyice önünüze doğru gelir ve mecbur durursunuz...
uzun süren acındırma dolu cümlelerden sonra, ki 15 dakika kadar sonrasına tekabül ediyor, kimliğiniz ve anahtarınızı alıp, içten olmayan bir vurgulu teşekkür ile yolunuza devam edersiniz...
günümüzde olduğunuzu hatırlatan renklere sahip dükkanınıza gelirsiniz. bir süre sonra maliyeciler gelir, yarım saat kadar kalır, çayınızı içer ve giderler... mutlusunuzdur, gün içinde adrenalin akan ikinci insan hayatını düzenlemeye yönelik denetim adı altında, eziyeti atlatmışsınızdır...
bugün artık kıyamet bile kopmaz denecek günün ardından, 2. kez maliyeciler gelir ve bu sefer ceza kesmeye kararlıdırlar...
didik didik ararlar en ufak bir hata ya da unutulmuşluğu, atlanmışlığı...
bakarsınız, durum umutsuzdur. istemeye istemeye, esnafların en nefret ettiği şeyi, maliyecileri muhabbete sarmak durumunda kalırsınız...
bonus saçınızdan tutun, öğrencilik hayatınızdan, spor geçmişinizden, kötü alışkanlıklarınıza kadar her konuyu dile getirir, mutlaka hemşeri çıkarsınız...
pes ettikleri son esprinizi yapar ve uğurlarsınız...
düşünmeye başlama zamanı:
%79.44 görüşü belli bodrum'da, ki çoğu bodrum merkezden kaynaklanıyor, bu denetimler kol gezerken, neden kürt esnaf kardeşlerimizin çok olduğu bodrum gümbet'te maliyecilerden eser yok?
tesadüflere inanmazsınız, size karşı her türlü yaptırımın uygulanmaya çalışılmasını beklerken, asla tesadüflere inanmazsınız, gümbet'e ses çıkmazken...
bu sırada hafif samimi olduğunuz yan esnaf gelir ve;
''nasıl geçti?''
diye sorar, sınavdan çıkmış bir öğrenci edasıyla... geriye verebileceğiniz tek cevap kalmıştır;
