yıllar yıllar öncesinden tanıdığım büyük ressamdır. hatırlarım eve gelirdim dışardan ve açardım televizyonu izlerdim sıkılmadan onu. o tuvalde hiçbir şey yokken bir anda mükemmel bir eser çıkarması hep büyülemişti beni. yaratıcılık, sanat bu olsa gerek. bu aralar da sağ olsunlar gösteriyorlar eski bölümlerini. gene aynı heyecan ve zevkle izliyorum.
an itibari ile doğum günü olan efsane. resim öğretmenliği okudum, son sınıfa kadar geldim sayende reyiz. hep seni izlemekten oldu bunlar. doksanların yaşayan tanığıyım sayende. iyi ki izledik seni.
halen trtde çıkmakta olan anneannemle izlerken onun uyuya kaldığı programcı ve resimcidir. o resimleri nasıl çizdiğini düşünüp evde defalarca denediğim yapamadığım zamanlar hırsla tekrar tekrar izlediğim adam. mekanı ışık dolsun
yaptığı manzara, resmin bitmesine yakın ortaya çıkardı. biz de bitirene kadar ''ne lan bu şimdi hiç bi şeye benzemiyo'' derdik. manzara ortaya çıkınca da g*t olurduk tabi.
insanda resim yapmak ne kolay şey fissiyatı yaratan kişide resim yapma isteği uyandıran , gaza gelip ele fırca alındığında değeri anlanan karşısında ezik hissedilen ressam .
tam "ne de güzel oldu" dediğiniz anda büyük bir cesaretle ön plana çizdiği dev ağaçla "mahvettin resmi bob amca" dedirten, ama resim tamamen bitince "büyüksün usta" diye onore edilmesi gereken, çocukluk yıllarımın gerçek resim öğretmenidir. ortaokul yıllarımda, defalarca izlediğim ressamın tekniklerini uygulayarak yaptığım doğa resminin, yenice derslerimize girmeye başlayan öğretmenimizce, tarafımdan yapıldığına inandıramadığım da bir gerçektir. neyse ki geçen zaman öğretmenimi de ikna etmiştir.
"şuraya da şirin bir dere çizelim..." diye hatırladığımız güzel insan. çocukluğumda çizgi film izlemekten bile sıkılırken kendisini tam bir konsantrasyonla dinledim. Mekanı cennet olsun.
programının bir bölümünde halkın arasına karışarak gerçekleştirdiği programlı bir performanstan resimlere yer verilmiş, hatta resimlerden birinde eşi olan hanfendi de görülmüştür. resimlerden anlaşıldığı kadarıyla halktan sıcak bir ilgi görmüş.
"şuraya da şirin bir dere çizelim..." diye hatırladığımız güzel insan. çocukluğumda çizgi film izlemekten bile sıkılırken kendisini tam bir konsantrasyonla dinledim. Mekanı cennet olsun
bugün yıllar sonra kendisine trt haber'de denk geldim, eski bir dostu görmüşcesine sevindim. oturup bitene kadar izledim.
ufakken izlerken en çok da eğer yanlış bir şey yaparsa nasıl düzelteceğini düşünürdüm ama bob amca hiçbir zaman hata yapmadı. tual üzerinde yarattığı dünya her zaman eşsizdi ve rüya kadar güzeldi. çok iyi niyetli bir adam olduğunu küçükken de idrak edebilmiştim. kendisini seslendiren sanatçı da ayrı bir takdiri hak ediyor. onun da etkisi çok büyük.
belki şurada iyi bir adam vardır... ışıklar içinde uyusun.
