"şuraya da şirin bir dere çizelim..." diye hatırladığımız güzel insan. çocukluğumda çizgi film izlemekten bile sıkılırken kendisini tam bir konsantrasyonla dinledim. Mekanı cennet olsun.
tam "ne de güzel oldu" dediğiniz anda büyük bir cesaretle ön plana çizdiği dev ağaçla "mahvettin resmi bob amca" dedirten, ama resim tamamen bitince "büyüksün usta" diye onore edilmesi gereken, çocukluk yıllarımın gerçek resim öğretmenidir. ortaokul yıllarımda, defalarca izlediğim ressamın tekniklerini uygulayarak yaptığım doğa resminin, yenice derslerimize girmeye başlayan öğretmenimizce, tarafımdan yapıldığına inandıramadığım da bir gerçektir. neyse ki geçen zaman öğretmenimi de ikna etmiştir.
insanda resim yapmak ne kolay şey fissiyatı yaratan kişide resim yapma isteği uyandıran , gaza gelip ele fırca alındığında değeri anlanan karşısında ezik hissedilen ressam .
yaptığı manzara, resmin bitmesine yakın ortaya çıkardı. biz de bitirene kadar ''ne lan bu şimdi hiç bi şeye benzemiyo'' derdik. manzara ortaya çıkınca da g*t olurduk tabi.
halen trtde çıkmakta olan anneannemle izlerken onun uyuya kaldığı programcı ve resimcidir. o resimleri nasıl çizdiğini düşünüp evde defalarca denediğim yapamadığım zamanlar hırsla tekrar tekrar izlediğim adam. mekanı ışık dolsun
an itibari ile doğum günü olan efsane. resim öğretmenliği okudum, son sınıfa kadar geldim sayende reyiz. hep seni izlemekten oldu bunlar. doksanların yaşayan tanığıyım sayende. iyi ki izledik seni.
yıllar yıllar öncesinden tanıdığım büyük ressamdır. hatırlarım eve gelirdim dışardan ve açardım televizyonu izlerdim sıkılmadan onu. o tuvalde hiçbir şey yokken bir anda mükemmel bir eser çıkarması hep büyülemişti beni. yaratıcılık, sanat bu olsa gerek. bu aralar da sağ olsunlar gösteriyorlar eski bölümlerini. gene aynı heyecan ve zevkle izliyorum.
son 2 gündür trt haberde izlediğimiz ressam.
sayensinde resime olan aşkım arttı.
hayalgücü sınırsızdır kendinizi sınırlamayın, tuvalin üzerinde özgür olun diyerek fırçayı x şeklinde sürüyor ya...
ya çok seviyom.
