Acaba boşluk hissi, hissizlik ile aynı şey midir ya da eğer aynı şey değillerse eğer aralarında ne gibi farklar var? bir anda kafama üşüştüler..
(bkz: hissizlik)
Sanırım aralarındaki farkı arama çabam beni ikisinin duyulmasının nedenlerindeki farklılığı algılamamı sağladı. Boşluk hissi, bir şeylerin yerlerinin boşalması, hayatını üzerine kurduğun sistemin çökmesi, amaçların tükenmesi vs. bunlar gibi birçok nedenden ötürü hissedilen bir duygu gibi. Ama hissizliğin duyulmasında sanki bir nedeninin olmasına gerek yok. Insan bir anda hissizleşebilir, ama bu bir anı bir şeye bağlamamak gerekir: birinin gidişi ya da bir şeylerin çöküşü gibi. Her neyse ne.
Uzun bir dönemdir içinde bulunduğum his.insanlarla iç içeyim ama bir bağım yok.Ailemin arkadaşlarımın yanında bile boşlukta hissediyorum kendimi ya da en fazla geçici bir kıpırtı sadece bu kadar.insanlığa insana dair ne varsa sahteymiş ya da yokmuş gibi bir his.
Tehlikeli sonuçların babası olan his.
Bu hissin içinde olan insana ne önceleri yaptığı planlar anlamlı gelir ne önceleri güldüğü şeyleri artık komik bulur.
Ona göre mutluluk saçma ve gereksizdir.
Tabi son devresinden bahsediyorum bu hissin.
Bazılarına göre bunu yaşayan insanlar "normal" olmayan kişilerin yaşadığı bir takım duygulardır ancak bana göre bu hissin nedeni saf olan gerçeğin içinde yaşamaktan başka bir şey değil. Biraz düşününce aynı sonuca varılacaktır.
içimden bir gitmedi niyeyse. Ölüm korkusunun bile nedenidir aslında "yani ölcez ve sonra nolcak" deriz. inançtan inanca değişir ama insanoğlu belirsizlikten hep korkmuştur.
Ergen tribinden başka bişey değil. Bu tarz şeyleri yaşayan insanlar yaş alsa da ruhları maalesef çiğ kalıyor. Aklı başında sosyal hayata dahil olabilmiş bir insan böyle şeyler yaşamaz.
Maneviyatinizi kuvvetlendirmek akıllıca olacaktır.
Bazen yaşanılan olaylardan kaynaklanır. Bu beynin doğal bi tepkisidir. Bazense durduk yere oluşur. Anlam veremezsiniz. Yemekten içmekten, gezmekten, oturmaktan... Kısaca hiçbir şeyden zevk alamazsınız. Hayat gözünüzde anlamını yitirmeye başlar ve o an neden yasadığınızı sorgulamaya başlarsınız. Ve daha sonra intihar etme düşüncesi ortaya çıkar. Bi çoğu sadece düşünür. Bazıları ise bunu gerçekleştirir. Ha yok mu ulan bunun bi çaresi diyecek olursanız, var. Ya hayatınıza renk katmanız gerek bi şekilde ya da en yakın eczaneden 150 mg prozac almalısınız.