annesi ve babası ayrılmış, her ikiside başka evlilikler yapmış babaanne ya da anneanne yanında büyümeye bırakılmış çocuktur.
hayata yenik başladığı bir gerçektir.
ebeveynlerin vefatından daha hallice durumdur. insanlar onları ara sıra da olsa görebildikleri için şükretmelidir. ya görmek istediğinde telefonla değilde dua ile konuşuyorsan?
kazandırdıkları ve kaybettirdikleri olan bir fiil. ailenin kıymetini, anne babanın şefkatini, onların mutluluğunu ararsınız hep.
içiniz hep bir boşlukta olur onu doldurmak istersiniz. bu karşı tarafa (kız olsun erkek olsun) sevginizi daha çok aktarma olarak geri dönebilir. çünkü sevginin anlamını sevginin ne ifade ettiğini daha iyi bilirsiniz. bazı arkadaşlar bunu garipseyebilir hatta bazıları yanlış anlayabilir. çünkü onlara sıkı sıkı sarılmak bazen karşı tarafı da bıktırabilir ama yanlış anlamayıp senin sevgine aynı karşılığı veren arkadaşların yeri bambaşka olur her an ona sarılırsın oda sana sarılır...
mutlu aile fotoğrafları yada canlı canlı görmek bazen hüzünlendirebilir.
bana kazandırdığı en önemli nokta şu oldu: ben eşimi çok ama çok seveceğim sadece aynı karşılıkta beni sevsin yeter. ailemin dağılmaması için elimden gelen her şeyi sarf edeceğim.
kısaca bu acıyı yaşamayan bir kişinin kolay kolay bu mevzuyu anlayacağını zannetmiyorum o yüzden allah kimsenin başına vermesin...
küçük yaşlarda zor gibi gelse de; ilerleyen yıllarda olayın artıları ve eksileri elendiğinde geriye kalan olumlu yanları ile yaşamın içinde bir detaydır...
--spoiler--
..ilk başlarda hep seni suçladım. daha küçücükken neden bunları bize yaşattın diye. bilmiyordum ki ben, birine tutulmak aşık olmak ne demek.. çok minicıktım .. üç buçuk yaşındaydım. anlayamamıştım işte iki çocuklu bir adamın başka bir kadına gönlünü kaptırabileceğini.. zaten sen bizi bırakıp gitmemiştin. iki kardeş ayrılmaz diyerek mahkeme kararına rağmen erkek kardeşimi de vermedin annemize.. zaten onun da çok umrunda değildik..
çok despot adamdın sen.. hala öylesin, hala otoritersin diğer babalara göre, evlatlarını çok sevmene rağmen ifade ediş şeklin çok farklı. yaptığımız bazı hatalardan, küçüklükten beri hep büyük insan gibi davranmamızı istedin. asla siz küçüksünüz olsun bi' daha yapmayın demedin. ama şimdi bakıyorum ki iyi ki öyle yapmışsın. bizi pamuklara sarmamışsın. ki şimdi bu kadar güçlü ve dayanıklı olabildik. kimseye minnet etmeden her sorunumuzu kendimiz halledebiliyoruz. hayatta dik durabilme özelliğini bana kazandırdığın için sana teşekkür ediyorum. gıcık oğlak burcu, huysuz ihtiyar...
s e n i
ç o k
s e v i y o r u m
b a b a c ı ğ ı m...
babalar günün kutlu olsun...
senin bir tanecik ... nenen *
--spoiler--
Küçük yaştayken koyuyor. Herkesin annesi babası var ya, senin eksik biri. Acıtıyor.
Biri ölmüş olsa daha kolay inan. Sordukları zaman boşandı demek, sanki beni terketti gitti demek gibi.
Daha ufaktım, baban ne iş yapıyorcu amcalara öldü, babam yok benim annem var sadece derdim.
Ama sonra alışıyosun.
uzuntusu yipranmasi soyle kenara dursun bireyde buyuk travmalara yol acar. ve sonuc olarak maalesef kisi psikolojik bozukluk gosterir. zaten etkilenmemek icin dunyanin dn rahat adami olmak gerekir.
iki aile tarafından da mutlu edilirsiniz. fakat bu aileler hiç bir güzel gününüzde yanyana gelemezler. iki ayrı şehirde anneli ya da babalı sünnet düğünü olur. doğum günleri de öyle.
ilk okuma heyecanını da ikisi birden görmez.
anne baba fotoğrafının ortasındaki çocuk sen olamazsın hiç bir zaman. denize birlikte giremezsin. annen sofrayı hazırlarken sen babanla maç yapamazsın.
küçükken baban yurt dışında diye kandırırlar. büyüyünce anlarsın yan mahallede bile olsa gelmeyeceğini.
