insana çok fena koyan durum. her gün sabahın bilmem kaçınca kalkıp, metro, metrobüs cehennemine girip tee anasının nikahındaki okula gidiyorsun. orada hocaların türlü türlü egolarını görmezden gelip, sineye çekiyorsun. sınava çalışayım diyorsun, sorumlu tuttuğu 460 sayfalık kitaptan 3 soru çıkıyor.
gerek maddi gerekse manevi birçok kaybım oldu, hepsi de koca bir hiç için.
boşa kürek çekersin, anlarsın ve vazgeçersin.
başka bir şey yaşarsın,
boşa kürek çektiğini anlarsın ve yine vazgeçersin...
bence bu durumda boşa kürek çektiğine üzülmek ve zaman kaybına uğradığını düşünmek yerine, bu zamanda kendime neler kazandırdım, nerelerde hata yaptım diye düşünmesi gerekir.
