Vitesli bisiklet modasıyla karizması sarsılan ancak klasikler arasında yer almayı her daim hakeden bir bisiklettir.Hele hem direksiyonuna hem de direksiyonla sele arasındaki boruya yapıştırılmış süngerleri unutulmazdır.
en süper artislik hareketlerin yapıldığı bisiklet tipidir. çok güzel göt attırma, ön tekeri kaldırma gibi artislik puanı yüksek hareketlerin kolayca yapılabildiği bisiklettir. mahallede 10 çocuktan 8 inde vardır mutlaka. ayrıca bu bisikletlerin gövde kısımlarında süngerden korumalık da vardır. böle afilli bmx falan yazar. estetik açıdan güzel de durur. amorsitorlu * olanları tercih sebebidir. amorsitorlerin iyi olup olmadığı mahalle tespit kurulu çocukları tarafından 10-15 basamaklı bir merdiven bulunup oradan salınarak sınanır. bisiklet kırılmadıysa ürün iyidir *
yarebbim bir kap, bir sıvının tadını bu kadar kötü yapabilir. gel gör ki köpek gibi içiyoduk lan. ama çok karizmaydı. hani bmx sahibinin sikinden haberi olsa , o suyu dikerken kafaya, kestiği kızların hepsini üst üste koyar. o derece. bmw felan hikaye.
abartıp annesine ayran yapanlar vardı o suluğa. şaka değil gördüm. varın siz düşünün plastik kapta, bir mahalle maçı suresi kadar güneş vuran ayranın halini. eskiden kanser yoktu diyenlere bmx suluğu deyiverin sadece. (bkz: montla sıç)
benim gibi çocukken iki teker süremeyen bir malsanız, baba kaynakçıda yanlarına iki kücük teker attırırdı. bu durum için aynı kız tavlama ihtimalini veremiyeceğim tabi. kendimden biliyorum. çünkü sen yasta piçler aynı sokakta, elleri birakmalar, tekeri kaldırmalar felan. olum bu beyincik meselesi. fiziksel bi engel belli ki. ne yani?
seninde çabuk ögren diye arka iki tekerden birini söktüren baba, düşme diye seleden tutsun sen sürerken. neyse...
her şeye rağmen insanı sinirlendirmeyecek kadar şeker bir şeydi bu.
gözümüzde vitesli bisikletlerden bile asil olan makina.
üstüne binince kendimizi kral sanırdık. frenleri çabucak gittiği için de ayaklarımızı tekerleğe sürtüp durmaya çalışırdık. ne günlerdi be! "kazık fren" yapacağım diye üzerinden takla atmışlığım, vites demirini elime sokmuşluğum, bilmem kaç dikiş yemişliğim var sayesinde ama olsun. bmx candır, canandır.
90 lı yıllarda çocuk olmanın ayrıcalığıdır. bir binerdiniz bemiks 'inize bütün mahalledeki çocuklara hava atardınız. arka tekerleğin yanlarındaki iki küçük tekerleği çıkarıp, iki tekerlek üzerinde gitmeye de başlamışsanız bundan büyük keyif yoktu.
birde bunların kontra pedal diye tabir edilen ve pedalı geriye çektiğinizde fren yapıp göt atan bir versiyonu vardı. hey gidi.
elimizdekinin kıymetini bilmezdikte, kontra pedal bmx olan arkadaşınkini sürmek için 5 tane taxi sakız verirdik sünepeye!
ilk bisikletim*, bisikletle artistik hareketler yapmak için en iyisidir, ön tekeri kaldırıp ne kadar süre gidebileceğin üzerine yarışlar yapardık, üstelik de hem ön, hem arka ve hatta ikisini birden kaldırmaya çalışır, sağdan soldan atlar, tümsekler oluşturup üzerlerinden en iyi kim havalanacak diye uğraşırdık, tabi epey sakatlanmalar da olurdu, sanırım bmx in bir özelliği insanı akrobatik hareketler yapmaya itmesi
