Coen kardeşlerin en güzel filmlerinden birisi. ilk filmlerinden birisi ya da ta kendisi olmasına rağmen çok başarılıdır, ancak fargo da ya da raising arizona'daki gibi belli bir stil tam olarak oturmamıştır. Zamanla tabii...
süper ötesi bir coen biraderler filmidir. hem ilk uzun metrajlı filmleri olması hasebiyle hemde filmin kurgusu, senaryosu ve akıcılığıyla beni benden almış filmdir. film noir türü sevenler için kaçırılmaması gerekir diye düşünmekteyim.
tür filminin en önemli örneklerinden biridir. senaryosu ve mekanları itibari ile klasik coen kardeşler filmidir. sanırım bu film, kendi film dillerinin oluşmasına da önemli bir katkı sağlamıştır. çünkü diğer filmleri ile karşılaştırdığınızda istismasız mekan ve ikonografi benzerliğini mutlaka bulacaksınız. örneğin "ithiyarlara yer yok" filminde de benzer karakterler ve mekanlar söz konusudur. bir şekilde iflas etmiş katı amerikan ahlakı ve toplumsal yaşam içinde "loser" olmaya müsait kişi veya kişiler. sahnelerin uzunluğu ve planlardaki normal amerikan filmine göre olan yavaşlık; avrupa sinemasından etkileşimlerini de ortaya çıkarmaktadır. şüphesiz ki; bağımsız film yapan bu müstesna iki kardeşin sinemanın şahikasına çıkarmış olan da kendi özgün dilleri ve çeşitli kaynaklardan beslenmeleridir.
tekrar filme dönecek olursak, anlatı itibari ile klasik anlatı öğeleri hüküm sürmektedir. ancak gene bu filmde de tesadüfler ve insanı "hay allah" dedirten karşılaşmalar çok fazladır. çerçeve öykü denilen tekniğin her nüvesini bu filmde bulmak mümkündür. ancak bilinmelidirki bu tür anlatılar artık pek de makbul değilleridr.
yukarıda da bahsedildiği gibi coen biraderlerin sonraki işlerine dair ipuçlarının bulunabileceği bir film. coen birader sevenlerin seyretmesi gerektiğini düşünüyorum.başarılı müzik seçimleri de takdire şayan.
coen kardeşlerin film çekmek için gerekli bütçeyi bulmakta sıkıntılar yaşadığı film. bunun için ortada film yokken bir trailer hazırlamışlar ve bu trailerla yapımcıları kaynak için ikna etmişler. film-noir tutkunu coenlerin ilk filmi olma ağırlığını taşıyabilen sağlam bir film. araba içindeki açılış sahnesi enfestir.
Kanlı fakat ağır aksak ilerleyen gerilim duygusu, tahmin edilmesi zor bir senaryo ve merak uyandıran karmaşıklık sayesinde rahatsız edici olmuyor. Bir ilk film olmasına karşın hiç de öyle olduğunu hissettirmeyen Blood Simple., pamuk ipliğine bağlı dönüm noktalarına sahip olmasıyla ve zamanında denenmiş ve başarılı olmuş formülleri cesurca kurcalamasıyla bile takdir edilmeyi hak ediyor!
