iki gün önce izlediğim marilyn monroe yu anlatan bir biyografi tadında filmdir. Filmin ilk dakikaları iyi olsa da resmen ortaları ve sonu facia gibiydi. Kadını resmen küçük Emrah ın annesi misali ortaya atmışlar tabiri yerindeyse mıncıklamayan erkek kalmamış havası vermişler. Hiç bir şeyi basaramayan hakkını arayamayan bir imaj çizmişler. Oysaki bu kadın koskoca 20th fox stüdyosuna rest çekerek kendi prodüksiyon şirketini kurmuştur. Aile kavramı trajedisi tamam da kendine zarar verme, orasını burasını yırtma, film ekibine öfke patlamaları, halüsinasyon görme psikopatlığı varmış gibi lanse edilmiş. Psikoloji bozan bir yapım. Beğenmedim.
