Opeth in Blackwater Park albümünün 2. şarkısı.Hem sözleri hem de akerfeldt in mükemmel vokalleriyle bir opeth klasiği...Sözlerini de yazalım tam olsun:
beating
heart still beating for the cause
feeding
soul still feeding from the loss
aching
limbs are aching from the rush
fading
you are fading from my sight
break of morning, coldness lingers on
shroud me into nightmares of the sun
moving
i am moving closer to your side
luring
you are luring me into the night
crying
who is crying for you here
dying
i am dying fast inside your tears
plunging towards bereavement faster yet
clearing thoughts, my mind is set
devious movements in your eyes
moved me from relief
breath comes out white clouds with your lies
and filters through me
you're close to the final word
you're staring right past me in dismay
a liquid seeps from your chest
and drains me away
mist ripples round your thin white neck
and draws me a line
cold fingers mark this dying wreck
this moment is mine
help me cure you
atone for all you've done
help me leave you
as all the days are gone
night fall again
taking what's left of me
slight twist, shivering corpse
ornated with water, fills the cracks
clasped in my lims by tradition
this is all you need
insan bir parçayı bu kadar sevmemeli, sevemez arkadaş. bakıyorum bu şarkıya girdiğim ilk entariye, 2008, ilk dinlediğim zamanı hatırlıyorum, 2003, şimdi hangi yıldayız, 2011...
mhp'nin 40. kuruluş yıldönümü kutlu olsun...
mükemmel bir şarkıdır kendisi,opeth pek sevmememe rağmen,aslında sevmeme değil de dinlememe diyelim..opeth dinlemememe rağmen bu şarkı beni tam bir opeth fanatiği yaptı,clean vokal kısmı mükemmel,brutal vokal kısımları da harika,tam bir mikael işi denilebilecek nitelikte bir şarkı
devious movements in your eyes ile başlayıp devam eden kısımları, yani can alıcı yerleri steven wilson tarafından söylenmiş olan, blackwater park albümünün 9 dakika 15 saniyelik 2. şarkısı... albümdeki gibi çalınabildiği halde, steven wilson'ın boşluğu doldurulamadığından hiçbir opeth konserinde tam anlamıyla albümdeki gibi söylenememiş şarkıdır. ancak mikaelin de hakkını yemeye gerek yoktur. brutal giderken tearsı fısıldaması her zaman şarkıya apayrı bir hava katmıştır.
Şarkının taktiği bellidir, düşüncelerinizi yavaşlatır ve yavaşlayan düşüncelerinizle zamanın hızına kulak uyduramaz konuma gelmenize neden olur. Konum zaman grafiğini çıkarayım bile diyemeden de şarkı bitmiş olur. Kısaca 37/4 dakika(9:15) nasıl geçmiş anlayamazsınız. Üstelik bir de şarkıyı repeate attıysanız 37/4 dakikanın aksak dakika olması sebebiyle* şarkı bir döngüye girer ve beyniniz daha da allak bullak olaraktan, şarkının herhangi bir bölümünde "acaba hala aynı dinleyişte miyim, yoksa şarkı yeniden başlamış mıydı?" ikilemine düşer ve de zamanda yaya olarak yolculuk yapmak zorunda kalırsınız.
ölümcül bir opeth şarkısı. steven wilsonı ne kadar sevmesem de bir kez daha takdir etmeme neden olmuştur. sigara eşliğinde dinlenmeli, düşünceye dalınmalı, dinletilmelidir.
