darren aronofsky'nin elinden çıkma harika filmdir. natalie portman gerçekten asil, sevilesi ve eli öpülesi bir insandır; oscarı hak etmiştir. nina adlı hırslı ve güzel balerin kişisinin bunalımları, psikolojik sorunlarını anlatır. bale konusunda da güzel performanslar sergilenmiştir. cürretkâr sahnelerin, filmin özünün önüne geçmesi oldukça gereksiz ve abartılıdır. hiç mi görmediniz arkadaşım, anlamıyorum ki. bir noktadan sonra nefes almayı unutmanız, belinizin/boynunuzun ağrıması muhtemeldir. başarılı bir psikolojik gerilim filmidir.
" Christopher Nolan süper yönetmen yeaavvvvv " ergenleri tarafından sevilmeyen film olmuştur. (nolan iyi yönetmendir de fanboyları ki birçoğu ergendir ergen fanboyları maldır)
Hele de "Gemide" isimli türk sinemasını ucundan, bucağından takip edenlerin yüzde yüzünün izlediği, bildiği filmden insanların haberdar olmadığını söyleyen ergenler tarafından da sevilmez.
Bununla beraber Darren abimizin filmlerinin piyasaya girip populer olması güzeldir, önemlidir. Çünkü normal sinema izleyicisi endüstriyel amerikan tarzından daha çok bağımsız bir tarza yakın ama endüstriyellikten de kopmayarak belirli bir görsel kaliteye sahip yapımlar izleyerek sinemanın farklı yönlerini keşfetmek açısından adım atar. lakin Black swan'ı beğenmeyen ergenler için Populer kültürün bir öğesi olduğu için tanıdığı David Lynch'in filmlerini izleyince sorun olmaz. oysa David lynch populer kültür öğesi olmasaydı Çarlinin melekleri filminden öteye film izleyecek zevke sahip olmayacaktı. En sevdikleri yönetmen de haliyle MCG olacaktı. Sopranos'a vs de denk gelmezlerse tvlerde en sevdikleri dizi de CHuck olurdu eminim.
ek: Ha bir de bunu beğenmeyen ergenler the boondock saints 'i az bilinen film ilan etmişler, aferin.
sadece son 30 dakikası güzel olan film. tamam film sıkmıyor falan ama abartıldığı kadar da bir şey olduğunu düşünmüyorum. yalnız son bale gösterisi ölmeden izlenmeli.
yarısında çıktığım film. işin kötüsü uzun zamandır sinemaya gitmiyordum ve o uzun aradan sonra gittiğim ilk film de bu bok püsür film oldu. demek ki biraz daha beklemem gerekiyormuş.*
bale gibi bir film, izlerken konuyu anlatan bir broşür lazım yanında. yoksa o opera mıydı? açıkçası karşıdan bakınca bile 'vay be' dedirten sanattan hoşlanıyorum, hakkında bilgi sahibi olmak için araştırma gerektiren, bir nevi dersine çalışılması gereken sanat bana göre değil.
darren aronofsky' nin müthiş yönetmenliği natalie portman ve vincent cassel' in inanılmaz oyunculuğu ile birleşince harikalar yaratılabilineceğinin kanıtı. imdb' nin 8.4 ' lük puanı bunu gayet doğruluyor.
"içimizde hem kötü var, hem iyi" der mesela şarkının biri..
içteki iyi ve kötüden hangisini beslersen o tarafça büyür kötülüğün ya da iyiliğin şiddeti; buna dair bir şeyden bahseder kızılderilinin atası..
film iyi, film klişe ama iyi, film halüsineyşın tekrarı tansu ablamızca ama natalie iyi, oyunculuk iyi, gerim gerim gerilim havası iyi, baleye merak saldırışı iyi, müzikleri iyi, filan..
deşersek elbette kötü de bir dünya şey sayabiliriz filme dair,
falan filan ama hikaye şuu:
iyiliğe ve kötülüğe dair bunca şey söyleyen bir sürü dünyaları çarpışamamış insan, bir sürü yin-yang felsefesi, budist öğretiler, filmler şiirler şarkılar kitaplar..
yani insana dair şeyler..
iyilik ve kötülük yalnızca insana dair iken cümle yaratık içinde;
nasıl bunca hayvani dürtüye ya da sezgiye insancıl yanlarımızı katıştırarak iyileştiremedik kötü yanlarımızı, nasıl..?
demem o ki;
"insan olan yerlerim çok ağrıyor"
ve senin;
"isyankÂr iyiliğin, kötülük gibi geliyor kulağa.."
sıkıntıdan öldüğüm filmdir. bu kadar söylenince bir şey var diye düşünüp izlemeye karar verdim. vermez olaydım. sürekli aynı ve karanlık yerler. kesin şimdi bi atraksiyon olcak diye diye sonuna geldiğimde aynı sakin modda ölen kuğu kız beni çileden çıkardı. sanatsal anlamdaki başarısını eleştirecek değilim ama eğlenmek için film izleyen birine göre olmadığı kesin.
Natalie'nin gayet iyi oynadığı filmdir.
O değilde beni bale bitirdi. Yani resmen küçükken başlamadığıma bir kez daha pişman oldum.
Ben diyim kuğu gölü balesi orda olmasa beş para etmezdi o film. Niye o kısma kimse değinmemiş anlayamadım.
(bkz: maybe it happened only to you!)
--spoiler--
Hastalıklı, "sana hamile kalmasaydım ben de çok iyi bir balerin olabilirdim" diyen, eşek kadar kızına çocuk gibi davranan bir annenin yine kendisine benzettiği hastalıklı kızı. Bütün odası peluş ayıcıklarla, oyuncaklarla dolu. Baba figürüne hiç değinilmemiş. Nedir, ne değildir, hikayenin neresinde kendine yer bulur belli değil. Yüzünde sürekli bir endişe hali bir şey oldu olacak gibisinden. Narin, kırılgan, utangaç bir yandan. Ve bu hepsinin geldiği son noktada ortaya çıkan evil yanı. Mükemmel olma yolunda geride bırakmak zorunda kaldığı saflığı. Bu iki zıt kutuba öyle güzel can vermiş ki Natalie Portman tam da gerçek anlatılmak istenen şeyi yakalayabilmiş. Özellikle sahnede siyah kuğuya dönüşme evresi. Öyle etkili olmuş ki filmin en unutulmaz anlarından biri halini almış. Defalarca söylenmiş ama film Natalie Portman'a oscar kazandırmak üzere kurulmuş ve iyiki de öyle olmuş. Kıskanmamak elde değil hatun çok güzel, sadece dursa yine izlenir sanki. Ellerine sağlık Darren Aronofsky.
--spoiler--
filimi beğenenlerin eşcinsel olmama ihtimalinin olmadığı filimdir. geylerin lezbiyenlerin hayran olduğu filim. bu filime aslında heteroseksüel filitresi diyebiliriz.
oscar ı haketmiş kusursuzluk filmi. mükemmeliyetçilik çok nadir insanlarda olur ve hissedilir, bedelleri ağır olur, filmi bile çekilse yaşamayanın hissetmesi imkansız olan duygudur. filmle ne alakası var, bende anlamadım ne alakası var.
