opeth grubunun morningrise albümünden 20:14 dakika süren, insanı bu süre zarfı boyunca yokolmaya sürükleyen metal senfonisi. lakin süre 13:38'i gösterdiğinde giren riff bitene kadar kendine ayrı bir hakim olmak gerekir, sözleri de şöyledir:
in the name of desperation
i call your name
a lamentation i sigh
again and again
spiritual eclipse
the gateways are closed for me to seek
the night...
a veil of stars, watching
my shadow is born from light
the light of the eye, in darkness
over troubled waters memories soar
endlessly, searching night and day
the moonlight caresses a lonely hill
with the calmness of a whisper
i wear a naked soul
a blank face in the streaming water
it is cold in here
frost scar my coat with dust
eyes attach to your mute portrait
we spoke only through thoughts
together we gazed, awaited
hours brought thirst and the rising sun
sunbirds leave their dark recesses
shadows gild the archways
do not turn your face towards me
confronting me with my loneliness
you are in a forest unknown
the secret orchard
and your voice is vast and achromatic
but still so precious
lullaby of the crescent moon took you
mesmerized, its kaleidoscopic face
granted you a hollow stare
another soul within the divine herd
(süre: 13:38) i have kept it
the amaranth symbol
hidden inside the golden shrine
until we rejoice in the meadow
of the end
when we both walk the shadows
it will set ablaze and vanish
black rose immortal
it is getting dark again
dusk shuffle across the fields
the evening trees moan as if they knew
at night i always dream of you
umutsuzluğun adına
adını haykırdım
iç geçirdiğim bir feryat
tekrar ve tekrar
ruhsal tutulma
tüm kapılar kapalı bana,aramam için
geceyi...
yıldızların bir örtüsü,izleyen
gölgem ışıktan doğmuştur
gözün ışığı,karanlıktaki
bulanık sular üzerinden anılar süzülür
durmaksızın,arıyorum günü ve geceyi
ayışığı okşar yalnız bir tepeyi
bir fısıltının sükunetiyle
çıplak bir ruh giyerim
akan sudaki boş bir yüz
soğuk burası
ayaz tozla yaralar ceketimi
gözler takıldı sessiz portrene
düşüncelerle konuşurduk sadece
beraber diktik gözlerimizi,beklerken
saatler susuzluğu ve doğan güneşi getirdi
güneşkuşları terkeder karanlık yuvalarını
gölgeler süsler kemerli yolları
yüzünü bana doğru dönme
yalnızlığımla yüzleştiryorsun beni
bilinmeyen bir ormandasın
gizli bostan
ve sesin engin ve renksiz
ama hala çok değerli
hilalin ninnisi almış seni
büyülenmiş o çabuk değişen yüz
boş bir bakış bağışlıyorum sana
kutsal sürüdeki başka bir yüz
korudum onu
amaranth sembolü
altın sandıkta saklı
biz neşelenene kadar çayırlarında
sonun
gölgeleri yürüyüp geçtiğimizde
bu tutuşturacak ve yok edecek
ölümsüz siyah gülü
karanlık çöküyor yeniden
günbatımı ayak sürer çayırlar üzerinden
akşam ağaçları inlerler bilirlermiş gibi
geceleri hep seni düşlediğimi
dinlemeye besmeleyle başlanması gereken, kalbimi sıkıştıran insanı gitardan soğutan, mikael akerfeldt in şarkıda ki vokaliyle tecavüz ettiği şarkı, senfoni, konser, ferrari, haci şakir kolonyası. *
