kendi dertleriyle beraber başkalarının da dertleriyle uğraşan psikoloğun sinirini black metalle atması klasik müzikle veya başka bir müzikle atmasından daha mantıklı ve gerçekçidir. tabi adamda metal müzikten çok bir şey anlamıyorsa çok da sinirini geçirmez ama gerçekten hissederek dinleyen bi şahıssa büyük bir ihtimalle deşarj olur.
psikologların çoğu iş yaşamıyla gündelik yaşamı birbirinden keskin çizgilerle ayırmışlardır.benim tanıdığım psikolog bir bayan iş yerinde normalde kişilere gayet empatik,hümanistik,sempatik davranışlar sergilerken normal hayatında kız bildiğin tiki
bir sene içinde 8 psikolog değiştirdim, hepsi beni başkasına yönlendirdi ben sana yardımcı olamıyorum diye ama böylesini görmedim, bilen varsa beri gelsin.
