Tu vois, je n'ai pas oublie
La chanson que tu me chantait
Bana Elsa'yı anımsatanlar
anımsatmayanlardan daha az.
Kaçınılmaz.
Paylaştıklarımızı değil artık,
paylaşmadıklarımızı farkediyorum.
Öyle çok ki artık 'Bak, bizim şarkımız'
diyemeyeceğim şarkılar her duyduğumda.
Okuduğum her kitapla
bir yenisi ekleniyor tartışmadıklarımıza;
yeni keşfettiğim lokantalar, gittiğim kentler,
geceyarıları aklıma gelenler.
Paylaştıklarımız kadar paylaşmadıklarımız da
önemli bir yer tutuyor ama hayatımda.
Anlamsız değilmiş ucuz duyarlıklar.
Farkediyorum çünkü 'bizim' olmayan şarkılar.
Farkediyorum hâlâ.
hani bazen taş gediğine oturdu denir ya? (gerçi daha kibar tabirlerde var ama şu an aklıma gelmiyor )
işte taş özelliğine sahip bir sarkıdır hayatımda.
şarkıları sahiplenen insanların yaptığı saçma sapan bir şeydir. zira ayrılık yaşanırsa hüzünlenmek için yapıldığı sonradan anlaşılır.
(bkz: sıradaki şarkı sana gelsin) *
Ayrıldıktan sonra, * göte gelmenize sebebiyet veren durum. Müzik dinlemek istemezsiniz. Ya da yeni şarkılar keşfetmek için limewire'ın kapısını çalarsınız.
