altyazılarda ''her evde olan olayların yasandığı dizi'' gibisinden bir ibare barındıran dizi. dizinin bugünkü bölümünde evin hizmetçisinin evin oğlundan olan çocugun kendisinden oldugunu kötürüm karısıyla anasının kavgası dolayısıyla öğrenen elemanın hikayesi vardı. bizim evde de hergün yaşanır zaten böyle olaylar.
oyuncuları götünü başını açmadığından dolayı,
geceleri prodüktörlere vermediğinden dolayı,
her biri türk tiyatrosunun gerçek sanatçıları olduklarından dolayı az tanınan ,adama ''böylesine az bir bütçe ile böylesine güzel şeyler çıkartılabiliyormuş demek'' dedirten bir trt dizisi.
şahsım adına ben bu samimiyeti sadece bir diğer trt dizisi olan hisarbuselik'te hissettim.
insanı paranoyak yapan dizi. önceleri dizideki insanlar sessiz sakin takılıyorlardı. ama sonra acayip bir şeyler oldu ve herkes birbirine bağırmaya başladı. ben bile diziyi izlerken, annemden tuzluğu bağırarak istedim. bu ne lan böyle??
sabahları trt1 de tekrarları olan dizi. çok daha samimi, çok daha eğlenceliymiş. şimdi izleyince fenalık basıyor. keşke yine eskisi gibi olsa. hüzünlüyken bile kafamı dağıtmama yardımcı oluyordu. tanıdık, aileden gibiydi.
bunalım dizi. yeni bölümleri trt'deki eğlenceli günlerinden o kadar uzak ki. bir kaç kez izleme gafletine düşmüşlüğüm var. hayır, ağlak bir ortam da yok. acıklı bir şeyler olsa da salya sümük ağlayıp keyfimizi bulsak* bir yere kadar çekilecek. samimiyet bitmiş abi.
