an itibariyle akla gelen nasrettin hoca fıkrasıdır.
Hocamız bir misafir geliyor, yiyor içiyor. iyi güzel afiyet olsun da Bu misafir biraz da bu satırların yazarı gibi meyveyi pek severmiş. Eee gece vakti, hoca zaten pek de gönüllü değil misafire ikrama. Bizim misafirin gözü yukarı kayıyor ve tavanda kurusun diye asılan kara ve kırmızı üzümlere bakmış. Canı sallanan salkım salkım üzümlerden istemiş. istemiş de öyle pat diye denmez ki Nasıl desin? Şöyle demiş
"Oy bizim eller, ah bizim eller. Gece yatarken üzüm yerler Nasrettin Hocamız tabii anlamış meseleyi ama. Onunda canı zaten burnunda biran önce yatsın da uyusun istiyor. O da şöyle cevap vermiş. Oyyy oyyy bizim eller bizim eller, Onu yazın saklar da güzün yerler.
edit: imla
