Sonra yine bu ay a geleceğiz 2023 akla gelecek koskoca 2 ayım vardı ama üşengeçlik ettim kaydı gitti öyle.
Şimdi ne olacak.
bazen öyle bir an geliyor ki kim bilir hayatın henüz başlarındayken sonundaymış hissine kapılıyor insan.
işte o günlerden birinde belki bir gün sözcükler anlamını kaybediyor, saatler bir maratondaymışcasına hızlanıyor, insanlar önemsizleşiyor ve hevesler, uğraşlar köreliyor.
tükenmek bir farkına varmadan hızlanmak olsa gerek. hızlandıkça yavaşlıyoruz, yavaşladıkça sürünüyoruz ve süründükçe hızlanmanın ne olduğunu unutuyoruz. sonra bir an geliyor ve sürüne sürüne çıktığımız o tepe, bizi tekrardan aynı konuma getiriyor.
bir hız treninin işleyişi gibi aslında her şey; yalnızca sonuç, bitiş.
lan olum ne alakası var.
anılarınız bile kalmayacak.
babam dedesinin babasını hatırlamaz bilmez.
ben dedemin babasına dair en ufak şey bile bilmiyorum.
yani anılardan da siliniyoruz bir süre sonra.
coco filminde meksika kültürü ile alakalı güzel bir detay var ölüm ritüeli ile ilgili: Dia de Muertos.
unutulmaya yüz tutmamak için oluşmuş olan bu gelenek anıları bir kaç nesil daha ileri taşımak istemiş bir gelenektir.
ama gel gelelim belli bir nesil sonra hatırlayan kalmıyor insanı. anıları en fazla bir kaç nesil uzatabilirsiniz.
nesiller ötesinde bile hatırlanmak istiyorsanızda bir picasso, bi van gogh, bi einstein olursanız sorun çözülür.
ama unutmayın, bu dünya herkesi hatırlayacak kadar zeki değil.
