Bana para verirseniz bende size yardım ederim, sonra da size yardım ettim çapulcular diye kurum kurum kurumlanırım. Sanırım böyle bir şey. Millete yardım etmek için yine o milletten para istemek ne ola ki ?
Kusura bakmasinlar ama günahımi bile vermem. Bunların eski lideri erbakan kayip trilyon davasında ceza alip torpille evinde cezasini cekmedi mi, 15 temmuz gazileri için toplanan paralarin akibetini bilen var mi?
Koskoca holdinglerin borçlarını silen, yandaşlarını vergiden muaf tutan, yat limanındaki mazotun çiftçimin aldığı mazottan çok çoook ucuz yapan, deprem paralarının nereye gittiğini kendisi bile bilmeyen, atm işçilerine deli gibi para yağdıran, bu ülkede trollük diye meslek çıkaran, sınav paralarıyla öğrencilerin cebine göz diken, başta Trabzonspor olmak üzere kendisinden taraf olan spor kulüplerine milyarlar yağdıran, seçim kampanyalarının paralarını devlet bütçesinden halleden, onca problem varken maddi yetersizlik varken şu günlerde bile kanal istanbul için direten, dövizin yükselmesinden sorumlu olduğunu reddedip esnafın, ailenin, babanın, öğrencinin belini büken, acil toplanma sahalarını rant uğruna imara açan, şu günlerde bile sırf para toplayabilmek için gezinin maliyetini önere sürecek kadar çaresiz olan. Ve bugün evet bugün, yardım kampanyası yapan belediyelere sırf kendi partisinden değil diye yasak getiren, ülkenin durumunu hiçe sayıp Mansur ve Ekrem düşmanlığını insan sağlığından önemli gören bir hükümete neden yardım edeyim? Sizce onlar mı bizi düşünüyor yoksa onlar yine kendilerini mi düşünüyor?
''Devletin parası yok, bağış ondan''. Yanlış. Devletin parası var. Bir bağışta en fazla bir iki yüz milyon lira toplanır. Yüz milyonları sayacak duruma gelmiş bir devlet de bağış düzenlemez, moratoryum ilan eder. Türkiye'deki burjuva devleti zengindir. Para yoksullara yok. Bağış ise ya IMF ya para basma durumu ortaya çıktığı için ortaya atıldı. Bu ikisini yapmak demek zaten kopuş yaşayan parti tabanını ve yoksulları iyice kaybetmek demek. Bağış formülü iki şeye hizmet ediyor: Birincisi, yoksulların ihtiyaçlarını hesap eden, kamu güvencesine ve planlamasına bağlayan bir sosyal transfer yerine, işi birkaç zenginin ''gönlünden ne koparsa''ya bağlayarak çok daha ucuza getirmek. ikincisi, zenginlere ''yardım etme'' fırsatı vermek. Yardımsever gözükmek zenginlerin en sevdiği şeydir. Toplumda bu kadar az sayıda ve tehlikeli konumdalarken çoğunluğun, yoksulların her fırsatta ayartılması gerekir çünkü. Zenginler iktidarlarını sadece çıplak teröre değil, biraz da böyle şeylere borçlulardır. IMF'ye gitmek ve para basmak borç ve enflasyon demek. Ama şimdi ne değişti? Uluslararası ticaretin berbatlaşan durumundan dolayı maliyet enflasyonu öyle veya böyle artacak, kapanan işyerlerinden dolayı talep enflasyonu da eklenecek buna, ve fonlar ülkeye daha az geleceği için borçların şartları ağırlaşacak, halkın sırtına vergiler gelecek. Yani yoksulları, işsizleri, emekçileri ayartmak için buldukları formül başka bir yoldan dönüp dolaşıp yine onları vuracak. iktidar çetesi kendisi için gün kurtarıyor. Gün kurtarmamak için tutulması gereken yolun temel taşları şunlar: iktidarın burjuvaziden proletarya ve köylülüğün en yoksul kesimlerine geçirilmesi, toplumsal üretim ve dağıtım işlerinin sanayi işçilerinin, tarım işçilerinin ve kır üreticilerin fiili ve doğrudan kontrol ve denetimine sokulması, tarımsal üretimde millileştirme, planlama ve devlet çiftliklerinin kurulması, tüm bankaların kamulaştırılıp tek bir ulusal bankada birleştirilmesi, dış ticaret üzerine devlet tekeli konması ve ilk planda işçi sınıfının önderliğinde devlet kapitalizmine geçiş. Bağışlarla, kredilerle nefes alan burjuvazi gibi gerici, basiretsiz, dirayetsiz, korkak, kıt beyinli, burnunun ucunu göremeyen bir sınıfa nazaran işçilerin önünde böyle tarihi ve dev görevler var. işçilerin bağışla falan işi yok. Zenginler daha rahat keyif sürsün diye çok büyük bir pastadan önlerine atılan önemsiz kırıntılarla, karınca paylarıyla işi yok. işçilerin kazanacağı bir dünya var.
Düne kadar maaş bağışlasın parası çok olanlar diyenler bugün bu kampanyayı eleştiriyor.
Parası olanlar ve yardım yapmak isteyenler dendi. vermezsen çokta tınnnn umrumuzda değil, yahu köstek olma köstek. Bak işine yeğen.
hessen eyaleti maliye bakanı milyar euroluk yardim paketinden faydalanmasina ragmen intihar ediyor, bizimkiler birak intihari, istifayi, düzgünce yönetmeyi, daha piskin piskin halktan para dileniyor.
devletin halk icin var olmasi gerekirken; halk devlet icin varmis gibi bir durum söz konusu.
bir babaanne sözü. babaannem yörük olduğu için sanırım yörük atasözüdür.
korona virüsle mücadele ettiğimiz bugünlerde bir yardım kampanyası başlatıldı. kampanyaya karşı değilim. ancak çorbada tuzu olan bizlerin sofrada da yeri olsun isterim.
titanik'in kazan dairesinde çalışanlar gibi; mutfakta kısıtlı malzeme ile, sıcak ile, emek ile terleyerek çorba yapan bizlere sofrada da yer açılsın. öyle masada olmasa da olur, bir yer sofrasında küçücük bir yer ve az çorba da bize yeter. azıcık da katık.
evet biz birlikte türkiyeyiz. ama sadece zor zamanlarda değil güzel zamanlarda da birlikte olalım. bazıları daha eşittir, bunu kanıksadık zaten. ama düşüncemizden, yazdıklarımızdan, söylediklerimizden... dışlanmayalım güzel zamanlarda. işte o zaman daha güzel biz türkiye oluruz.
kazan dairesinde çalışsak da denizi esirgemeyin bizden. inanın deniz hepimize yeter.
