toplumu gruplara bölmenin, daha sonrasında o grupları birbirine düşman etmenin ilk adımı. önceleri sadece ben- sen iken sonrada "sen" iyice uzaklaştırıldı ve öteki oldu. ben ile sen arkadaşlarken, "öteki" ben'in düşmanı oldu, öyle gösterildi. tekrar ben-sen olunabilse keşke, biz olsa. güzel olurdu.
bu çözülme, çoklukla, ya siyasi görüş ekseninde gerçekleşir ya da etnisite üzerinden. bir de daha vahimi vardır ki, bu ikisinin bir arada görülmesi durumudur.
bu bizden, o onlardan...
size de bir yerlerden tanıdık geldi mi bu çözülme ?
daha cok kendilerini begenmis gruplarin yasam felsefesidir
mutevazi kisiler hep biz ve hepimiz derler
herkes onun gozunde guzel ve degerlidir oteki kavrami yoktur
bunun bir alt basamağı ise ben ve öteki kavramıdır. insanın hayatının merkezi kendisidir, kendisi dışındaki hayatı önemsemez, salt kendisiyle ilgilenir. batı usulüdür. bireycilik esastır. yarattığı en büyük sonuç: ucu bucağı olmayan bir yalnızlık duygusudur.
