külhanbeyi olmuştu kelimeler
ağırdı kırıcı bir tuzaktı
ve biz lal zamanların
sessiz çığlıklarıydık
gülüşümüzde hiç bir kaygı
hüznümüzde hiç bir sitem yoktu
kelimeler dokunamaz
kelimeler yalan söyler
kelimeler hain bir pusudur bazen
kelimeler mimiklerimize düşman
korkularımızı soyan bir hırsızdı.
süslenmiş bir sevda değildi bizimkisi
kendiliğinden bir raslantı
imgelerimizin adı sanı yoktu
onlar bizim kahramanlarımızdı
sezsizce
ağır sevda yüküyle
ulaştıklarında
ses etmez
kavga etmez
bakarlardı
görürlerdi
duyarlardı
tadarlardı birbirini
bir çıtırtı
bir ses
bir sıcaklık
bir renk
kelimesiz bir hayattı
