başlangıç tarihinin benden önce verilmiş olduğu mevzudur. o günlerde başladı her şey. isteyen inkar etsin isteyen salyalar saçarak saldırsın gerçeği değiştiremez..
ben o seçimde askerdeydim seçilen partinin o zamanlar gizli liderini evvelden tanıdığım için hiç abartısız "eyvah ki eyvah" demiştim o günden. tekirdağlı, konyalı tertiplerim sormuştu neden öyle diyorsun diye söylemiştim onlara görürsünüz bir kaç seneye diye. kendileri ile görüşmüyorum uzun zamandır ancak gördüler işte üzerinden geçen 15 senede..
millet zannediyor ki biz buraya yazıyoruz koftiden yazıyoruz sırf muhalefet olsun diye yazıyoruz. tek bir adam ve inanılmaz hırsları var inanılmaz bir öfkesi var öyle bir öfke ki gözlerinden çok net görebiliyorsunuz hırsı ile beraber. ülkenin geldiği halde ortada demek ki mabadımızdan atmıyoruz bu yazdıklarımızı.. 2002 senesinden itibaren yavaş yavaş bugünlere geldik toplum olarak öyle bir kutuplaştık ki trafiğe çıktığınızda bile çok net görüyorsunuz bunu insanların birbirine tahammülleri bile kalmadı.
herkes birbirinden nefret ediyor eskiden terör saldırısı olduğunda bütünleşirdik tüm millet olarak artık terör saldırısı olduğunda insanlar "kimlerdenmiş ölenler" diye soruyor. askerlerimiz şehit ediliyor polislerimiz şehit ediliyor 48 saat içerisinde sadece isimden ibaret oluyorlar. bu ne kadar korkunç bir şey algılamak çokta zor değil sanırım..
Merak ettiğim sorudur reinada ölenler şehit mi alkol aldılar hak ediyorlar kim yaptı orda ne işleri vardı bunun gibi milyonlarca sorular hatırlıyorum da 90 lı yıllarda yılbaşılarda gazete manşetlerinde milli piyango sonuçları falan olurdu masumduk şimdi o kadar kötü ki herşey dışarı çıkmaya korkar olduk ahlaksızlık saygısızlıklar lanetlemeler vs ölenler belki de 2017 den sadece huzur istiyordu belki hayatında Dışarda geçirdiği ilk yılbaşıydı ne önemi var ki şuan üzüntüyle yazıyorum bunları üzgünüm çocuklarımıza güzel hatırlayabilecekleri yıllar bırakamayacağız ... Ve bu sözlükte de öyle gençler var ki klavye insanı sadece üzülüyorum ...
Keşke 90larda kalsaydık dedigim durum. Kim neci diye sormadan herkesi sevdiğimiz dönemler. Çıkarların dışarıya yansımadığı dönemler. Ayrışa ayrışa insanligimizdan olduk. Kuytu da kalan iyilikler de kötülüklerden dersini alıp tukenecek Ve ilerisi bundan daha da kötüsü olacak. O günleri görmeden gitsek mi?
2002 den bu yana yavaş yavaş, kademe kademe bu hale evirdiler halkı. Evrimini tamamlayanlar herşeyin farkında lakin azınlık olarak kalmak böyle bir şey. Istemsizce halen evrilenlerin tercihlerinin bedelini ödüyorlar. 2002 de başlayan bu yok etme operasyonu ne zaman biterse ülke o zaman huzura kavuşacak, insanlar da yine iyi olabilecek.
