Birisi can veriyor diye; neşelenip, "oh iyi oluyor" derken kaybettik.
Birisi tecavüze uğrayıp öldürüldükten sonra, "ama etek giymiş, niyetliydi!" Derken biz insanlığımızı kaybettik.
Birisi,ki bu 14 yaşında bir kız çocuğu, onlarca kişi tarafından tecavüz edilip, 'hediye olarak' sunulduğu zaman önlerine, biz, insanlığımızı kaybettik.
Birisi, başka birisine etnik özelliklerinden dolayı, daha yüzünü dahi görmeden küfürler ederken, doğmamış bebelerin, ihtiyar annelerin günahı alınırken, biz insanlığımızı kaybettik.
Birisi, ki bu birisi engelli bir 'birisi' , 'engelli' asansörüne binmek için sıra beklerken, sözde kusurlu olmayan(!) insanlar kendilerinde bir kusur görüp o asansörü işgal ederken, biz insanlığımızı kaybettik.
Birisi ülkesini,yerini, yurdunu ve sevdiklerini,ki kimisini toprağın altında, bırakıp el memleketlerden aman dileyip gelirken, bizler onlara ikinci sınıf muamelesi yaparak insanlığımızı kaybettik.
Birisi karısını sokağın ortasında döverken, sustuğumuz için, biz insanlığımızı kaybettik.
Birisi, demokrasi uğruna mücadele veren gencecik fidanları hapislere sürüp, yaşlarını büyüterek idam ederken evlatlarımızı -hani o sahiplenemediğimiz evlatlarımızı- biz, insanlığımızı; onlara sahip çıkmayarak, onların mücadelesini unutarak kaybettik.
Birisi Şehitlerimize "üç beş mehmet öldü diye yas tutamayız" derken arap kralı öldüğü gün 'ulusal yas' ilan ettirirken, biz insanlığımızı kaybettik.
Birisi, sorunlu bir maden Ocağı çalıştırıp, torpille, rüşvetle o ocağı işleterek ve 500 maden işçisinin şehit olmasına sebebiyet verirken, geçmişimizi Unutarak, biz insanlığımızı kaybettik.
Birisi bombaların, ateşin ve ihanetin içinde yanarak, umutlarıyla, geleceği ile beraber ölürken, buna vakur kalarak, "orada işin neymiş?!" Diyerek biz insanlığımızı kaybettik.
Birisi, sırf dininden dolayı, katledilirken, hala gerçeklerden adım adım kaçarak biz insanlığımızı kaybettik.
Biz insanlığımızı Nerede mi kaybettik? Biz insanlığımızı, insanı sadece insan olarak, sadece 'sen, ben ve o' olarak görmediğimiz, insanları birer birer ayırıp, kafamızda onları birbirine düşürdüğümüz yerde kaybettik.
Birisi, teröristlerle masaya otururken, yaklaşık 30.000 şehidin hakkını göz ardı ederken, biz, insanlığımızı kaybettik.
Birisi, liderlik sevdası yüzünden nice canlara kıyarken, kendi toplumuna göz dağı verirken, biz sessiz kalırken, kendi ülkemizi bataklığa sürüklerken insanlığımızı kaybettik.
Birisi, açlık içinde uyurken, ve ölürken sessizce;kilolarca yemeği çöpe atıp, "iyi yedik!" Diyen biz insanlığımızı kaybettik.
Birisi, ölürken sevdasından, "öl" derken, biz insanlığımızı kaybettik.
Birisi, vatansever olunca "bu mhpli", muhafazakar olunca "akpli" , ulusalcı olana "chpli/hdpli" diyerek basit kalıplar içine koyarken insanı biz insanlığımızı kaybettik.
Birisi, var olan ideolijisinden dolayı iftiralara uğrarken, biz, insanlığımızı kaybettik.
Biz insanlığımızı zihniyetimizde kaybettik.
Ve zihniyetimiz içinde biz de gittik.
insanlığın yalnızca belli bir kesim öldürülürken üzülmek olduğunu sanmakla kaybettik.
zulmü yalnızca bir kesim gördüğünde zulüm olarak nitelendirdik.
insanları ötekeleştirmek için çabalayanlara çanak tutarken kaybettik.
sadece "ben ve benim gibiler" diyerek insanlığımızı kaybettik.
Türk kürt müslüman hristiyan yahudi alevi Sünni sağcı solcu diyince kaybettik bakın hep farklılık ama en büyük paydayi unuttuk hemde en büyük ortak noktada buydu insandık be abi şehit oldu binbaşı muşta ağladım Suruç oldu gözüm doldu Dağlıca oldu yüreğim dağlandi ankarada patlama oldu değil kürt müslüman olarak yahudi olsa içim yanardı anlamıyorum şunu biraz duygusal bir entry ama ben insanlarda suç bulmuyorum doğuda bir gence 16-17 yaşında sana yaşama hakkı vermiyor diyorlar veya tehdit ediyorlar kandiriyorlar yanlış bilgi veriliyor gencecik çocuklara ben bir Müslümanım herseyden önce insanim insanlar doğduğu yeri çevreyi secemez geberin o.c lari diyip sövecegine vatan millet sevgisi aşılasalar böyle olmaz bence pkk ile mücadele sadece silahla olmaz eğitimlede olur yani tüm suç hırsızın mi onu hırsız yapanlara ne demeli onu bu hale sokaklara hepsi masum demiyorum ama 100 insan ölüncede o kareleri görünce vicdaninda sizliyor be abi.
insanlığımı şehitler verilirken kaybettim. bir asker çocuğu olarak aynı zamanda babamın Diyarbakıra göreve gidip gelmesinden sonraki psikolojimi iyi bilirim. kimse bana insanlıktan söz etmesin.
bir şey kaybettiğimiz yok aslında. zira kaybetmek kazanılmış bir şeyin yitirilmesi durumudur. yani buna sahipsinizdir önceden ve yitirmişsinizdir. insan olabildikmi ki kaybedelim. azıcık saygılı olmayı, azıcık tahammül etmeyi, azıcık empati yapmayı, azıcık anlayışlı olmayı, azıcık merhametli olmayı...bunları ''azıcık'' olsun yapabildikmi ki insanlığımızı kaybetmiş olalım. bence bir şey kaybetmedik. bence kaybettiğimizi düşündüğümüz şeyi biz asla kazanamadık çünki. geçici idi, yapmacık idi, hatır içindi, gönül içindi, mecburiyettendi, öyle olmak zorunda idi vs... vs... daha doğrusu biz ''insan'' olduğumuzu düşündüğümüz durumlarda mecburen öyle olmak zorunda hissettik. biz kendimizden başka kimseyi düşünmedik, sevmedik, iyi olsun istemedik, bencilliğin allahı vardı çünki içimizde. ama maksat dostlar alışverişte görsün değilmi. aynen de öyle oldu zaten. neyse gece 3 de ateşlenen sigara başlığına bakayım ben. boşverin sizde nefes alıp verin kafi. fazlasına hacet yok. geçen günki ankara da olan patlamanın ardından yerde yatan ölüleri görüp burada halay çeken kişiler varken ''insanlık'' tan bahsetmek oldukça saçma. pkk lı kişilerin yanı sıra onlarca masum insan öldü. yaralandı. hayatta kalanlar travmanın allahını yaşayacaklar. muhtemelen kendilerine gelmeleri de yıllar sürecek. biz de burda iyi olmuş gebermişler diye başlıklar açıp dalga geçtik küfürler ettik halaylar çektik. ha bu arada konu insanlığımızı nerde kaybettik idi değilmi? pardon. çok pardon.
