benim gibi kendini tanımakla övünen bir insanın bile ilişkinin bitişiyle kurduğu cümle. insan nasıl oluyorsa, kendi aşkını, ilişkisini dünyanın en bulunmaz en romantizm dolu, inanılmaz aşkı sanıyor. sanki kimse böyle duygu yoğunluğuyla sevişmemiş, kimse canı sıkıldığında tatillere kaçamamış, kimse büyük zorlukları göğüsleyerek aşkını devam ettirmemiş, kimse birbirine dokunduğunda evrenin değiştiğini hissetmemiş sanıyor; ama o iş öyle yürümüyor aslan. bir sürü hayalkırıklığıyla biten muhteşem aşk yaşandı bu dünya üzerinde. senin ki de onlardan biriydi. bitti.
(bkz: aşk bitti)
2 saat görüşmek için 10 saat yol gidip 10 saat yol gelebilen biri olarak ilişkinin sonunda söylediğim cümle, cümlenin sonunda varılan kanı kesinlikle doğrudur.
mithat körlerin seslendirdiği 'aşk yalanmış'adlı şarkıda geçen cümledir.
sözleriyse şu şekildedir:
En çok neyi özlüyorum biliyormusun o çocuk ellerini
Bana baktığın zaman aklımı alan gözlerini
Bizim aşkımızın tarifi yoktu
Benzersiz sevmiştik birbirimizi
Nasıl kazandıysak öyle kaybettik
Şimdi kim arar kim bulur izimizi
Bildiğini okur zaman gurur aşka düşmanmış
Biz bile ayrıldıysak demekki aşk yalanmış
En çok neyi özlüyorum biliyormusun o çocuk ellerini
Hani bana baktığın zaman o aklıma gelen benim aklımı alan gözlerini
Bizim aşkımızın tarifi yoktu
Hani benzersiz sevmiştik birbirimizi
Ama nasıl kazandıysak öyle kaybettik
Şimdi kim arar kim bulur izimizi