O günden beri hiç sokaklara çıkmadım
Saçımı taramadım aynaya bakmadım
Bir kitap okumadım
Bir satır olsun yazmadım
Yemedim içmedim
Gözümü bile kırpmadım
Sen bu satırları okuduğunda
Ben çoktan bitmiş olacağım
Ben bu yolları boşa mı teptim
Ben bu hayatı suya mı yazdım
Acı fakat gerçek
Acı gerçek
Bu benim resmim
En iyi halim
Neyse ne boş ver
Bittimse bittim
Dert benim derdim
Kalp benim kalbim
Başka canım yok
Verdimse verdim
Bir komadan çıktım ötekine girdim
Ağlaya ağlaya kendimden0 geçtim
Konuşmadım kimseyle kendimden başka
Ölmedim fakat yaşamadım
en iyi halini özlemek yetmez. daha başka şeyleri özlemek var..
aşkın en iyi hali; hesap sorulamaz oluşu..
Dert benim derdim
Kalp benim kalbim
Başka canım yok
Verdimse verdim
Bir komadan çıktım ötekine girdim
Ağlaya ağlaya kendimden geçtim
Konuşmadım kimseyle kendimden başka
Ölmedim fakat yaşamadım.. *
her şey bittikten sonra ara ara geçmişe göz atıp artılar eksiler yapıyorsun kafanda. ama tükene tükene sevmişsin, geleceğe hiçbir şeyin kalmadan sevmişsin. üstünden uzun zaman geçse de toparlamamışsın hayatını, bile isteye öylece bırakıvermişsin. bazen esmiş öyle bir şeyler denemişsin, yeni yollar denemişsin. anlatmak istediğin biri de olmamış tüm bunları yaşarken. belki konusu açılmışsa bir iki laf etmişsin üstüne; yok artık bitti, özlemiyorum vs. vs. derinine inmemişsin. nasıl yorgun hissettiğini, nasıl bittiğini susmuşsun. senin geleceğine senden daha hevesle bakan insanları görüyorsun, telefonun çaldığında yanlarında açmazsan gözlerindeki o tatlı imayı görüyorsun. yok öyle bir şey değil diyorsun, öyle bir şey değilin altında bilmedikleri ne çok hissin var. ne çok umutsuzluğun var, bazı bazı ne çok pişmanlığın var. tüm bunların ağırlığı sarmaya başlayınca kendine hesap soruyorsun. niye yaptım? bu kadar neden gittim peşinden? neden bu yolda böyle devam ettim ısrarla, sonu böyle belliyken? niye böyle canımı taktım dişime oldurmak için ısrar ettim, bıraksana işte be bırak. bittin, tükendin. kendi düşünceleri de yoruyor insanı, hatta insana en azılı düşman kendi aklı kendi vicdanı. kendi kendini ezerken böyle böyle içinden de bir incecik isyan güçleniyor, bu şarkıyla dile geliyor işte. yaptığı her şeyin arkasında durup mahvolan şimdiyi de geleceği de bağrına basan bir şarkı, harika bir şarkı. bazen sonunu bile bile, nasıl tükeneceğini göre göre gidiyorsun ya. onun şarkısı işte. bu ısrar kimse için de değil, onun için hiç değil. kendin için gidiyorsun ve pişman olmamalısın, her şeyi bağrına basabilmelisin. kucaklayıp yaşamaya devam edebilmelisin. iyi ki varsın nazan.
neyse ne boşver
bittimse bittim
dert benim derdim
kalp benim kalbim
başka canım yok
verdimse verdim
