deniz seki nin cezaevin de yazdığı şarkı. oldukça duygusal bir şekilde ilk olarak gazetecilerin karşısında bağır çağır tek bir piyanoyla söylemiştir. içten okuduğu her halinden bellidir. demekki bir müsibet bin nasihatten iyidirdiye boşu boşuna denmemiş...
gün batar usul usul kararır gece
bardaktan boşanır yağmur sel olur gider.
gündüzler geceler ne zaman biter?
şu batan güneş nereye gider?
buharlaşır yeniden dökülen su,
bulutları sil pencerenden sevgi devrialemi bu,
yeniden doğar herşey,
'herşey bitti' dediğin anda bir gül kök salar damarlarında,
herşey biter bir şey bitmez
herşey biter bir şey bitmez
bitti ....
oh çekişlerle .yalandan gülümsemelerin perdelediği sevinçlerle ,salınmıs gibi zincirinden manasız koşmayla ait olduğun yerden akarsın onsuz hayata . ona kendine demesi kolaydırda pervasızca sizi soranlara ne zordur bu kelimeyi etmek . bitti .son bulma hali .
Yalan yalan yalan...
Yaşanan,yaşanmış,yaşanacak olan her şey yalan.
Gözlerine baka baka,
Sevginden şüphem olmadan devam ettim yola.
Yolun sonuna geldiğimizde,
Gerçekler vardı yaşanması gereken mutluluğumuzun yerine.
Öğrenilenler yüzüme tokat gibi çarptığında,
Açıldı gözlerim aniden.
Görmem gerekenleri,,,tüm bunlar olmadan görmem gerekenleri görebiliyordum tüm açıklığıyla.
Hangisi canımı daha çok yaktı bilemiyorum,
Kırılan gururum mu,tüm yaşananların yalandan ibaret olması mı,senin hakkında söylenen gerçeklerin doğru çıkması mı??
Sanırım bunların hiçbiri canımı yakmadı benim.
Canımı yakan kendi aptallığımdı,
Nasıl bu kadar kör olabildiğimdi.
Karşıma dikilip hesap sorsan da verilebilecek cevabım yok aslında,
Söylenebilecek,verilebilecek o kadar çok cevap olmasına rağmen .
Bu kez susmayı seçtim ben...
Yok olup gitmiştin sen bir akşam benden.
Şimdi ne diye bir cevap vermeliyim ki.
Bitti!!
içimdeki her şey bitti!
Bu kez içimden bir şeyler kopup gitmiyor,
Bu kez özlem yok içimde.
candan erçetin'in 'mühim değil' adlı şarkısının nakaratının ilk kelimesi:
bitti,buraya kadarmış dedim
unuttum yine dedim
avuttum kendimi sözde
ama yine de akıyor gözyaşlarım
ıslatıyor yastığımı
seni özlediğim gecelerde
"orada olduğunu biliyordum hep
belki buydu beni rahatlatan
hiç benim olmayacak birini sevme lüksündeydim hep ne yazık.
seviyordum bunu kendime geç itiraf etsemde ne tuhaf şey seviyordum
sesini kendi varlığıma katıyordum duyuyordum seni, yoktun oysa
varlığını bilmiyordum yokluğunla idare ederdim, ettim de.
sadece sesin yetti.
ve çok sonra harflerin yetti,harfleri yaralarıma sardım
duymaya çalıştım seni
olmuyor ama ne kadar denersem deneyim kendimi kandırmayı bilirim ben beceremiyorum bu kez olmuyor.
neler bitmedi ki başlangıcı mükemmel olan... ve nelere yeniden başlamadık ki bitmesi için...
ne tuhaf, zevk alarak başladığımız her şeyden bir müddet sonra kaçar gibi uzaklaşıyoruz "bitti", "bitsin", "lanet olsun" diyoruz...
her şeyi çok çabuk tüketiyoruz ve hiç farkında olmadan kendimizi bitiriyoruz.. bilmeden...
Bitti, ben bittim, ve artık bitirebileceğim hiçbir yeni heyecanım yok... "ölüm" diyorum, o bitmezdi biliyorum ve belkide bitmeyeceği için zevkle başlamak istiyorum...
bi kız vardı..güzeldi sanki..ve senindi..gözlerinde saklı bir belki..ve senindi..o çocuk var ya,o sendin sanki ve deliydi..derdi ki yarın bitermiş her şey..ve bitti !
biter..yani genelde..genel olmayan zamanlarda ise farklıdır durum aslında hep alışkın olduğumuz gibi..''bitene kadar bitmez hayat,bitti mi de biter ama'' dediğinde teoman,içten içe kafa bulmuştuk kendisiylen..ee biz bunu biliyoruz demiştik..hatırlıyorum ben..ama bazen..bazen diyorum ki,neden ? hatırlamak istemiyorum..ay bir saniye! gözüm..yanıyor..sanırım bir şeyler kaçtı..ooff,çevreyi bu kadar kirletirlerse olacağı budur..her taraf toz..her taraf toz toz yalnızlık..
ne güzel sözler verilir en başta..
-''bizimki var ya,çok farklı..hiç bitmeyecek inşallah..''
*''niye bitsin ki ? bizde bu anlatacaklar olduğu sürece..''
-''ya bir gün biterse?''
*''yarını şimdiden düşünmeye ne gerek var ki..''
yarın ? o kadar yakın mı son ? belki yarın,belki yarından da yakın..vaaoouuvv..şebnem ferah ile teoman'ı hep sevdicek zannederdim eskiden ben..şebnem'in o zamanlar ''bütün aşklar çok büyük olacaktı,ama en büyük bizimkisi'' diyebileceğini bilmiyordum..öğrendim..insanın bilmediği bir şeyi artık biliyor olmasına öğrenmek deniyor..şart mı peki ? yani her zıkkımı bilmek zorunda mıyız ? madem dünya'nın bir sonu var..(var diğ mi ? burada hemfikir miyiz gençlik ? aşk olsun ama..uyuma arka taraf..oturmaya mı geldik ?) o sona kadar süremez mi yaşam ? özlemenin kökü ''öz''dür..belki de en güzel köktür ha ? olur mu ? öznel bir soru oldu orası kesin..birini özlemek için onu özüne taşıman gerekir..kalbinde bir oda verebilirsin mesela..kaloriferli evlerden daha sıcak olacağı nesnel bir yargıdır zannedersem..
öğrenmek diyorduk..yalnızlığı bilmek zorunda mıydım mesela ''ben'' diyebileceğim biri yanımdayken..bunu 70 milyonla çarp..vay anasını sayın seyirciler..70 milyon yalnızlık..ulan olasılık,permutasyon,kombinasyon da yapamıyorum ki..yapabilsem,araştırmanın korkutucu boyutlarını daha iyi gösterirdim..şimdi gördüğünüz yetmedi mi ? bilemem..bak bu da öznel oldu..türk filmlerindeki gibi olsa keşke her şey..o zaman bitişler bile başlangıç olur..yeniden başlamak değil ama bu..annemin çeyizinden kalma bir vazosu vardı..kırdım ben onu minikken..annem üzülünce,babam yapıştırmaya kalktı onu..olmadı..oldu ama sırıttı..ya da kırıldığını bildiğim için kötü gözüktü gözüme..dışarıdan,o vazoyu ilk kez gören biri belki uyanmayacaktı kırılıp yapıştırıldığına..olmuyor işte..sen biliyorsun ya,vazonun kırıkları batıyor sana..zaten özlemek anlıktır..birkaç entari giyersin konuyla alakasız,anı kurtarırsın..kendini kandırmak mı ? onu ilerleyen bölümlerde öğrencekmişiz..örtmen dedi..
bitince biter..teoman diyor ki nokta konmuş bitmiş en güzel hikayesi..kağıt üzerinde bir ayrılıktır o..boşanmalar gibi..nedir ? devlet baba biz ayrılığımızı meşrulaştırmak istiyoruz..peki kızım..yaz..ne güzel eskiden mahkemelerde daktilo vardı..şimdi o da yok..bilgisayar her şey..bilgisayar da çok öğrenme meraklısı bir gencimiz..baksana ada..o biliyor benim bilmediğim bir sürü şeyi..ama benim de onun bilmediği halde bildiğim şeyler var..misal,o hiç başını yastığa koyup ağlamadı gece 3'e kadar..haliyle hiç ''yeter artık,hiçbir şey eskisi gibi değil'' diye bağırmadı gece'yi dinlerken..küçük iskender'in ''gece,melankolinin fırat ırmağıdır..''sözünü de hiç içinde bir yerlerde hissetmedi..çocuğun biri gelip ona ''senden sıkıldım'' dediğinde bunun bilgisayarla bir alakası yoktu..ya oyunlardan,ya sitelerden sıkılmıştı çünkü çocuk..ama biri gelip bana ''senden sıkıldım'' dediğinde içimdeki siteden sıkılmış oluyordu..
sen istediğin kadar sevmeye devam et..aşk var ya,tek kişi yürümüyor..adını aşk olarak öğrendik ya,bize iki kişi olur diye ezberlettiler ya 8 yıllık kesintisiz eğitim kapsamında..alışkanlık bir yerde..kolay terk edilmiyor..yukarıdaki de öyle bir yaratmış ki,bir insanın bir şeye alışması için 14 gün geçmesi yeterliymiş..14 gün biriyle konuşsak bitiyor demek ki..tüüh..vaah ki nee vah..candan ablamız da diyor ki ''bitti,buraya kadarmış dedim..unuttum bile dedim..avuttum kendimi sözde..ama yine de akıyor gözyaşlarım,ıslatıyor yastığımı..seni özlediğim gecelerde...'' yeter mi acaba bir ayrılığı anlatmaya bu sözler ? bence yeter .. sence yetmez..annem çağırıyor,pekmez içicekmişim..sevmiyorum ki ben pekmezi..o beni seviyor mu acep ? niye sevsin..insan kendisini sevmeyen bir şeyi sever mi ? eşşek gibi,it gibi sever !
adaletsiz bu dünya hakim amca..
aynı daldan düştük..
aramızda yüzyıllık yol..yüzyıllık zaman..
sözleri tarafımdan aşağıdaki gibi çıkarılmış kargaşa şarkısı. beyler repleri görelim :).. yanlışım varsa affola.
-kargaşa-
yo
kaç masal anlatıldı ya da kaç yürek yakıldı sence
bu harbin anlamı büyüktür salla gitsin
ben kimim ki senle dansedip sonra gel diyen
koş diyen bir kalbim yok ki hep seninle titreyen
boş bakışlar anlatır ya son sözüyle kahreden
dinle sen koştuğum bu yolda artık ben yokum
her düşümde sen gelirsin isim oldu ben di mi
çık rüyalarımdan artık tanrım affet sen beni
duygu kalmadı boş sokaklarında serseri
oldum aşka kurban ellerim soğuk ve ruhum ak
bul beni!
dudakların kilitli tek bir söz çıkmaz
lakin eller kalbin aynası neymiş asrın kavgası
gözlerin yalancı baktı korku sarmış her yanı
git deyince gittim ancak aklım orda kaldı
şimdilerde yağmur yağsa düşmez oldum yollara
umursamaz tavırlarımla artık yepyeni bir ben varım
sen de merhaba de artık bembeyaz bir sayfaya
hiç bir şey de kalmasın bak bir yangına
-murat kekilli-
unutmak o kadar kolay mı sandın
ayrılık bana aşktır artık
unutmak o kadar kolay mı sandın
ayrılık bana aşktır artık
-kargaşa-
aşk bir günde içine sızan o az şeker bir bok değil
ve kahveler de çay değil piç eder kral değil
anemi çalsın 'tak' diye ve eşlik et bu söz sebil
ha bir de s.ktir ol bakim rab değil kitap değil
cadde görmedim kızım sokaklarım siyah beyaz
o şehri sevmedim kızım ışık var ancak hep ayaz
ve malesef sebebi sorma çünkü kızgınım biraz
ne farkeder nasılsa yıktı geçti geçen o yaz
ha bir de ermişim ya ben o her bi boktan anlayan
derdi aşk değil meğer şarkılardan hoşlanan
bunu da al bir gün bir yerde çal bu şarkı bana diye
o nasıl memleket lan öyle kurt kuzuyla göt göte
sakın sen aşık olma aptallıkla aynıdır
bırak sen öyle olma can yakar inatçıdır
ve aptalın daniskası nasıl akıttın yaşları
aptalın da aptalıydın istanbullu olmadın
-murat kekilli-
bana durup durup gel deme
maksadın beni görmek değil
maksadın bana ıstanbul'u göstermek
bırak ıstanbul'u düşlerimde kalsın
beyoğlu ben olmasam da aydınlık
bana durup durup gel deme
yolların bana aşktır artık
-murat kekilli-
unutmak o kadar kolay mı sandın
ayrılık bana aşktır artık
unutmak o kadar kolay mı sandın
ayrılık bana aşktır artık
