elimizi attığımız hemen her kalemlikte karşımıza çıkan, bitmiş tükenmez kalemleri, bitmiş olduğunu farketmemize rağmen, aldığımız yere geri koyma davranışının süreklilik kazanmış formudur.
Kalemi alıyoruz, yazmıyor, yerine koyup, başka kalem arıyoruz, o da yazmıyor, onu da diğerinin yanına koyuyoruz. Yazan bir kalem bulana kadar bu şekilde devam ediyor.
Halbuki bazı şeylerin bittiğini kabul etmek ve onu hayatımızdan çıkarmak lazımdır ki, yerine yenilerini koyabilelim.
