Firtina dinmez, rüzgar susmaz, hayallerini savurdugunu fisildarmis o'na.. O ise hep kasirgaya karsi, sevdadan yeni yeni umutlar dogurur, Her dogan günahsizin ismini, kendince umut koyarmis.. Güya günahsiz cocuklar dogdukca, günahsiz sevdalar yüreklere aydinlik oldukca hep umudetmek varmismis.. Firtinaysa agiz dolusu kahkaha atar, daha o umut hayalle bulusamadan tüm kötülüklerin sırtından esip, umudu öldürürmüs.. O yine de acarmis gözünü ufacik umut kivilcimlarina.. Rüzgara karsi onla isinir, sevdali hayalleri onla alevlenirmis.. Hatta arsizlikla, ölen hayallerin umutlarin canini alan azrail de bi melek dermis.. Firtina esmeye devam etmismis, bizimki de direnmeye.. Gel gör ki ne firtinayi dindirecek bi sevgili yüregi, ne de umutlara can katacak bi sevgili varmis, sevenin yaninda.. Firtina yorulmaz, bizimki yikilmazmismis.. 3 ü de mazmut, kaderini yasarmis.. fırtınaninki esmek, seveninki beklemek, sevgilininkiyse; gelmemekmis.. en aci zakkumlari tatmak düşse de sevene, en mutlu oymuş halinden.. beklemiş, beklemiş, beklemiş, miş, miş..
