lise yıllarımda okurken beni en çok etkileyen ve hatta kişiliğime şekil veren yazarlardan biri de steinbeck'tir şüphesiz. en iyi romanı ''bitmeyen kavga'' diye bilinse de, benim için en iyisi, daha çok kendini yazdığı ''cennetin doğusu''dur.
işçilerin kavgası, yılışık para babalarının ve onların yancılarının laçkalıkları gibi hususları ile bir solukta okunan kitap. * yıllar yıllar evvel okumuştum. kitaba dair hatırladığım ve hiç unutmadığım en belirgin detay işçilerin içine bolca soğan doğranmış, çok az da et atılmış, sulu patates yedikleri soğuk akşamlardı.kitabı okurken çok canım isterdi. anneme ,"anne bu akşam soğanlı ama azcık etli sulu patates yapsana" dedim mi demedim mi onu bilemedim şimdi.neyse...
hikayenin bir tarafında elma işçileri ve grev öncüleri komün bir hayatta greve hazırlanır.olay kahramanları doktor olmayan bir yerde bir kadına doğum yaptırarak güven kazanırlar.grev heycanı ve mücadele insanı iyice olaya bağlar.yaşar gibi olursunuz.
