ankara'da yaşamış yaz tatillerinde gelen bir arkadaşınızı gezdirdiğiniz de şu diyaloglar oluşur. *
eminönü'n en önemli özelliklerinden biri abaza tayfasının olmasıdır.
-ya bu abaza niye bakıyor? ankara'da asla böyle şeyler olmaz.
-olur öyle şeyler. garipseme. burası istanbul.
trafikte bir sorun yaşanır.
-bu insanlar çok kaba. ankara'da böyle şeyler asla olmaz.
-işte oluyor alış,sorun değil.
hava kararmıştır. kötü bir semt olmasa da yine de serseri vardır
-ankara'da böyle korku içinde kimse yaşamaz.
-anlıyorum.
bir yerde bilet için kuyruğa girilir.
-insanlar neredeyse ezecek beni. aaannn
-ankara'da böyle şeyler olmaz, ama burda var. *
kız anlamıştır ve bir daha ankara istanbul lafı geçmez. *
evet efendim bildiğiniz geyiktir. karşılaştırma falan değildir. sıkıntıdır.
- bizim boğazımız var, hooop geçirdik..
+ atatürk de bizde ahahaha
şeklinde başlayan, ankara'nın en güzel yanının istanbul'a dönüş yolu olması ve ankara'nın başkent olmasının istanbul'a göre bir avantaj olması geyikleriyle sürüp giden ama asla ve asla bitmeyen geyiktir.
türk insanı olarak her şeyde ayrımcılık yapma özelliğimizi, türkiye'nin en büyük iki ilinde de yapmayı ihmal etmemişizdir.
not: başlık alfabetik sıraya göre açılmıştır. "a"nkara, "i"stanbul.. hiçbir art niyet yoktur.
