bir de tek yememek için ikiye bölüp paylaşan bir jenerasyon vardı.zira max yerken de arkadasımız bakmasın diye " abi bedava çıkanından versene yeaa" diye az rica etmişliği yoktur bu neslin.
muhtemelen kardeşiyle birlikte aynı çikolatadan yerken kardeşinin kendisinden daha erken bitirmesini isteyen ve o zaman ona hava atarak daha da yavaş yiyecek olan çocuktur.
Özellikle senin elinde çikolota yoksa ve o çocuk özendire özendire yiyorsa ve isteyemeyecek kadar gururluysan hoşgeldin evlat acısı gibi koymak böyle bir duygudur.
büyüdükçe taze soğanı yeşil yerlerinden yemeye başlar,
pudingin önce kaymağını yer, daha sonra esas pudinge geçer,
dondurmanın sert yerini önce yer, aynı puding olayındaki gibi.
onun için maksat; güzel olanı sona bırakmaktır..
gelecekte şöyle bir olay yaşayabilecek çocuktur;
bineceği otobüs geliyodur..sigara bitmek üzeredir ama yere atılır..
aahh yanlış otobüsmüş..döner ve bitmek üzere olan sigarasını geri alır...
(bkz: charlie nin çikolata fabrikası)
özetle bu filmdeki yada romandaki charlie de çikolatasını aynen böyle yiyodu, fakirdi kendisi. doğum gününde aldığı bi çikolata hediyesini 1 sene yavaş yavaş tüketiyodu. sonra ne oldu? devamı bkz'da.
