Neden bitirmiştik ki biz her şeyi?
O kadar berbat mıydık? Hiçbir şekilde idare edemez miydik?
Gözlerimiz o kadar da donuk bakmıyordu sanki?
O kadar sevgisiz değildik.. biliyorum yorulmuştuk,biliyorum tüketmiştik.. evet bazı tamam çoğu zamanlar konuşucak bir şey de bulamıyorduk birbirimizle ama ben hiç sıkılmamıştım göğsüne yatıp uyumaktan..
Bir kere bile vazgeçmek istememiştim o en çok sevdiğim annem gibi olan kokundan.
Yeter miydi yani bir iki sebep her şeyi kesip atmaya,düzeltemez miydik?
Oysa ne kadarda istemiştim son seferinde..ne kadar düşünmüştüm,geceyi çıkaramamıştım senin olmadığın boş hayatımla.
Her şeyi daha farklı olucaktı,yapamadıklarımızı yapıcaktık.
Fransa hayalimiz vardı hani? Beraber gidicektik hatta belkide olurda dönmezdik.
Bırak,boşver şimdi fransayı hani beraber bi evimiz olucaktı,birlikte oturucaktık hatta hayalimizdeki görüntüde hep aynıydı;televizyonumuzun karşısına geçmişiz soğuk hava ve kapalı, battaniyelerimizi almışız üstümüze,elimizde kahveler,boş salonda sarılarak filmimizi izliyoruz.
Zor bir hayal değildi bizimkisi biliyosun,biraz daha sabretseydin becerebilirdik sevgilim.
Hani birde şu kış günüde denize gidicektik senden benden başkası olmıycaktı kocaaa sahilde.
Şimdi hepsi geceler öncesiyle geride kaldı.. neymiş farklı insanlarmışız.
Kim aynıydı ki zaten yada kim aynı kalabildi.
