hemen her insanın başına gelmiştir. bir kalıp sabun ilk başlarda çok büyük gelir gözümüze, sanki hiç bitmeyecek gibidir. fakat gel zaman git zaman bi bakarız ufacık tefecik bir şey kalmış, kalan da öyle vıcık pelte misali birşey olmuş. sakın o kalan az miktarı "amaan bu ne işe yarar" diyerek çöpe atmayalım. küçük bir bardakta biriktirelim bu sabun parçalarını. zaten hafta da bir sabun harcadığımız aşikar, bu şekil biriktirirsek altı ayda bir kalıp sabunumuz olacaktır, hemde rengarenk. ailemize ekonomik olarak destk olmak istiyorsak bu konuya biraz dikkat etmeliyiz israf günahtır, yapmayın.
başlığa baktım baktım anlam veremedim, entryi okudum. kalıp sabun denmiş. ne olduğunu da ilk defa buradan öğrendim. sabun yapısı gereği, zararlı bir madde olup pariste kullanımı yasaklanmıştır. insanlar şampuan ile ellerini yıkıyor, ben nereye geldim anlamadım ki.
80'li yıllarda çocuk olup;
yerli malı kullanmaya dikkat eden,
kağıt israfının ağaç israfı olduğunu bilen,
tabağın dibini ekmekle sıyıran,
bir zamanlar çorap delikleri dikilerek kapatılmış olan,
yere düşen on kuruşun bile bir değeri olduğunu düşünerek yerden alan...
kısacası değer bilen neslin yapabileceği davranıştır.
sapık yazar başlığı. allah için şu entryi dikkatlice bi daha okuyun hak vereceksiniz, konu aslında bambaşka. resmen tek elle yazıldığını hissediyorsunuz, subliminal var. pis herif seni. git burdan. *
