1.
-
bitmiş, tükenmiş, kendinden geriye bir şey kalmamış olan.
2.
-
osmanlılarda 16. yüzyıla değin yazılmış kağıda verilen ad.
3.
-
bir arkadaşımın bitük diye söyleyip beni kıvrandırdığı kelime
(bkz: tokat şivesi)
4.
-
yazılmış şey, mektup gibi anlamlara gelen eski türkçe sözcük.
5.
-
erkek çocuklarda sünnet zamanı ortaya çıkan bir hastalık çeşiti , zararsız olmasına rağmen zor bir durum olur sünnetci için.
6.
-
mecali kalmamış. aldığı nefesin gidişatına anlam verememek. yok olmanın manasını bilemeden yok olmayı arzulamak.
7.
-
güzel argomuzda maşuk ya da maşukaya da denir. loser de olur bence mahsuru yok.
"söz dinletemiyorsan kalbine
ya batıkksın ya bitik."
demiş şairin biri.
evlerden ırak...
10.
-
bitiksin
yoksun
eziksin
defol.
14.
-
eski türkçe kelime olup günümüzde "Kitap" anlamındadır.
