gururlu kız ayağıyla birleşince beraberinde geceleri ağlama krizleri, sabahları sahte gülücük durumları getirir. Uyuyamama sonucu oluşan göz halkalarını gururdan dolayı "bütün gece çalıştım" sözleriyle birleştirirseniz, sınavdan alıcağınız 0'ın açıklanma durumu sizin aptallığınızla taçlandırılıcaktır.
En değerli varlığınız birden en değersize dönüşür.Dünyada güneşin bir daha doğmaması gibidir.Kalbinizdeki tüm çiçekler solar.
Kısaca geriye hiçribrşey kalmaz.Hatta siz bile.Geçmişte yaşarsınız artık.Gelecek gelir ama siz karşılamazsınız.
Öylece geçmişe saplanır yaşarken her saniye ölür ve ölürsünüz.
bir kaç fotoğraf,bir kaç şarkı,gidilen mekanlardan kalma fişler,mesajlar,mailler,bol gözyaşı,güzel anılar.ama o aşktan sonra üzülmüşseniz lanet okunan bir kaç fotoğraf,dinlenilmeyen bir kaç şarkı,uğranılmayan mekanlar,yırtılmış fişler,kötüleri hatırlanan anılar.
içinde bir özgürlük duygusu oluşur artık o kadarda iyi giyinmeye, parfümler sıkmaya diş fırçalamaya gerek kalmamıştır ama keşke bunlara gerek olsa denilecek hüzünlü bir duygudur, dinlenen ayrılık şarkılarıdır, sevgiliyi şarkılarda yaşamaktır acıdır.
eee nolcak şimdi, ben onsuz nasıl yaşanır bilmem ki, der gibi bakan şaşkın bir çift göz... sonraki ilişkiye yansıtılacak güvensiz ve yorgun bir ruh... ve yavaş yavaş sevmeye yeteneksizleşen bir yürek...
bir sürü boş alkol şişesi ayrıca sayılamayacak kadar sigara izmariti. he diceksiniz ki aşktan kalanlar yok mu.. hatıralar, fotoğraflar, hayaller, karşılıklı alınan hediyeler vb. şeyler
yürüdüğüm sevda çıkmazında yol çoktan bitmiş. yıldızlar kadar uzak dünkü kahkahalarım. oysa işlenmiş günahların sıcaklığı hal atenimde ve mevsim kış olsada gönlüm gecikmiş baharlarda saklı, biliyorum...
şimdi yalnızlığın sahiline vuruyor tüm aldanışlarım. biten aşkalrın öyküsü usulca siliniyor kumsaldan. yüreğimde geçen yılların ayak izleri kalıyor sadece. sağımda yalnızlığım, solumda diz boyu anılar. hangisi daha gerçek bilemiyorum. bomboş bakışlarımdaki umursamazlık ürkütüyor beni. Belkide katili olacağım yalnızlığımın...
ilenci gerçekleşmiş bir büyücü gibi karşımda duruyor zaman. kirpiklerimde tanelenen pişmanlık için çok geç artık. peşinden kolarak yakalanmıyor geçen yıllar. hayır, geriye dönüş yok ölümden ötesi olmadığı gibi...
oysa "şimdi"den başlamak için hala bir umut var. yaşadığımız "an"a sıkıca sarılıp, yaşamanın bize cömertçee sunduğu herşeyin tadına varmak için. ve yeniden sevmek için... ve de ertelenmiş aşklar adına.
şimdi, geçmişten kalan küçük bir kıvılcımla bir yangın büyüyor içimde. tutuşuyor gözbebeklerim... sevdam eriyor avuçlarımda; bak, ellerim alev alev... hadi, yanmasın tut... parmak uçlarımda yüreğim. (bkz: alıntı)
mide ağrısından, önceki sonbahardan ya da cocukluk yıllarından ne kalırsa, biten aşktan geriye kalan da budur. hormonal bir durumdur aşk. insana kendini aldatma gucu veren bir depresyondur. geriye bir sey bırakmaz. birkac orgazm anısıdır hepi topu.*
