yok yere bitmesine değer miydi? mesela.. ya da beni, bu kadar dandik bi şekilde kaybetmene değer miydi? bizden ne uğruna vazgeçtiğini göremiyor musun?
değdi mi sahi?
soru cümleleridir geride kalan. hiç bir zaman tam olarak cevabını bilemeyeceğimiz. zamanla merakımızı yitireceğimiz..
sadece aşk kalır geriye. aşkı aşk yapan herşey her bir detay bir bir silikleşir atmosferinden. sonraları farkında olmadan alışırsın sadece aşk'la olmaya, acıtır ama bir süre sonra.
kalakalırsınız önce, öyle olduğunuz yerde. çok değil, dört mısra dökülür ardından dudaklarınızdan :
beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın.
denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın.
öylesine yıktın ki bütün inançlarımı,
beni bensiz bıraktın, beni sensiz bıraktın.
SAHiLE VURAN BATIK GEMi HAZiNELERiDiR.
ALALACELE TOPLANIP, DALGALARIN HIŞMINDAN KORUNUR.
VE YENi BiR SEFERiN YOLGEZERi iNŞA EDiLiR.
HER iLiŞKi BiR SONRAKiNiN MiMARIDIR ASLINDA.
yazacak çok şey var, normalde de duygusal yoğunluktan komaya girecek tarzda bir yazar olmama rağmen başlığı görür görmez aklıma gelen tek şey bu olmuştur;
biten aşkın ardında
kalabilen acı gibi duyulan hafif özlem
unutulamayacak kalıcı anılar
kimi zaman içki masası, kimi zaman isyan
görmek istemeyip akla geldikçe kalp sıkışmasıdır geride kalanlar...
