otobüste bağırılır: 'rica etsem akbilinizi kullanabilir miyim? parasını vericem?' diye. kimse elini cebine atmazsa durum vahimdir. artık her durakta binen insanlara sorulur tek tek 'acaba akbilinizi kullanabilir miyim?' diye. gelen cevaplar hep aynıdır: ' vallahi ben de de az kaldı kardeşim, anca aktarmaya.' hadi onu geçtim seslendiğiniz insanın müzik dinlemesi sebebiyle sizi duymaması ve ileri atılmış bir halde göt gibi ortada kalmanız en vahim durumdur. kış günlerinde iyi gider ama. utanmaktan, kızarmaktan, sıkıntıdan üşüme diye birşey kalmaz.
karşıya geçiyorsanız şöför 30 saniye kadar bir durakta durur, akbil doldurmanıza izin verir. eğer cepte para da yoksa... hayırlı işler kardeşim. vallahi benimki de anca aktarmaya.
abi bah valla parasını vercem aha al basayım dediğinde 'acaba alıp gaçacak mı götweren istanbul bu belli mi olur' diye düşünerekten olsa gerek adamdan 'yok yok benimki de bitti zaten' cevabını almandır.
