biteceğini bile bile yemek yemek gibidir.
doğal olarak Yemek bizim için bir ihtiyaçtır.
insanların aynı zamanda ruhsal ihtiyaçları da vardır.
Ve aşık olmakta ise de ruhsal doyum söz konusudur.
başlamanın çeşitli nedenleri vardır. bir anlık boşluktan kaynaklıdır ya da o anın akışına kapılmaktır.
yıkılacağını bildiğin bir köprüden geçmek kadar tehlikelidir.
aslında "biteceğini biliyordum ama başladım" denen, oysa ki umutla bitmemesi dilenen, bitme korkusunun tutkuyu daha da arttırdığı bir acaip durumdur ve normal bitişlerden daha çok acıtır galiba...
