en gerçeği ve en acısı da budur zaten. yoktan sevmek. aşka yenik başlamak. hem yarım kalacak olduğunu bilip, hem de yarım başlamak. o yanınızdayken bile yokluğunu yaşamak.
biteceğini bile bile aşkı yaşamak aslında aşkı yaşayamamaktır. hani çok güzel bir kelebek görürsün, alırsın avucunun içine. o kadar güzeldir ki... az sonra elinden uçup gideceğini düşünürken ona dokunamazsın, onu hissedemezsin ve o uçar gider. sen ağzın açık bakarsın çoktan uzaklaşmış kelebeğe... ve işte böyledir aşık olmak, elinde kalan sadece yokluktur...
yanlış bir düşüncedir.çünkü sadece başlangıcı iyi yapmak isteyen birinin söylediği sözdür.halbuki karşılıklı bir değer dengesini oluşturursa insan bitmez.mesela her istenene evet denmese,ama hayır da denmese,sadece mantıklı olan istekler kabul edilse;kendini ondan aşağı ya da yukarı görmese,aynı seviyede olduklarını kabullense;önce arkadaş olabilse,aşkın yavaş yavaş geliştiğine inanabilse aşk sonsuza kadar bitmez.ama maalesef dünyanın birçok yerinde iki yüzüne gülerim,iki gezdiririm,sonra ne de olsa sıkılırım dendiği için ilişkiler bitmektedir.bazıları karşı tarafa hiç değer vermezler,bazıları çok değer verirler.her ikisi de kaybederler.ama hakkını savunmayı bilen insanlar sadece aşkta değil bütün hayatta kazanırlar.bana göre aşık olacak insan sadece iyi bir başlangıç yapmak yerine karşı tarafı gerçek anlamda arzulayıp arzulamadığını kafasında tartmalı,arzuluyorsa da ona gerektiği kadar değer vererek gözde küçülmeden ve kendi gözünde küçültmeden hareket etmelidir.bana göre böyle yapılan aşkların bitmesi için hiçbir sebep yoktur.
kesinlikle bitmez denilen aşklar bile bi de bakmışsınız bitivermiş, ya da olmaz bu iş yürümez dedikleriniz sonuna kadar gitmiş. zaten gerçekten aşıksanız biter, kimse de bitecek ve sonunda acı çekeceğim diye düşünerek kendini aşktan uzak tutamaz. önemli olan anı yaşamaktır aşkta yarının önemi yoktur.
adına aşk denilen her ilişkiden sonra ben biliyordum biteceğini cümleleri sarf edilir ancak hiçbir ilişkinin başında ulan bu da bitecek diğerinde olduğu gibi denmez,denemez.denirse zaten adı aşk olmaz.birçoğunda bu sefer oldu galiba,bu sefer bitmeyecek gibi cümleler kullanılır.ve ilişkinin yürümeyeceğinin anlaşılması gereken ipuçları hep hayra yorulur ve devam edilir ancak şemsiye girmeye başlamıştır bir kere...bir türlü yakıştırılmaz kötü şeyler sevgiliye (bkz: benim sevgilim osurmaz) (bkz: benim sevgilim aldatmaz) (bkz: benim sevgilim vs).şemsiye sapına kadar girdiğinde ise artık son noktadır.ve ben biliyordum bu şemsiyenin gireceğini diye hayıflanır durur insan.yazıktır.
her seferinde 'ya bitmezse' şeklindeki masum kendini kandırma aşamasını başarıyla tamamladıktan sora koyverilen gereksiz durumdur.Ama hiç yaşanmamasından iyidir mantığını göz önünde bulundurursak arada değişiklik olması açısından yapılabilecek güzel bi eylemdir.
mutluluğun bile acı vermesi durumu. herşeyin bir sonu olduğunun bilicinde olan bireyin mutlu olduğu anların da sonunun geleceğini bildiği için acı vermesi
