bisküvi arasına lokum koymak

babamın çeşit çeşit bisküvileri görünce bizim zamanımızda bisküvi arasında lokum vardı sadece diye içlenmesine neden olan hoş tat..

80 kuşağının en büyük lükslerinden biridir. hala heyecan verir.

kandillerde yapıldığını gördüğüm olay. şaşkınım. hangi kandildi bilmiyorum. çarşıda ilerlerken esnafın biri durdurdu

- kandiliniz mübarek olsun gençler buyurun.

hoş güzel ama alma hakkım olduğu gibi almama hakkım da var. arkadaşlarım aldı ancak ben almadım. adam canhıraş zorla vermeye çalıyor.

- istemiyorum teşekkür ederim. allah kabul etsin

- evladım alsana sevaptır.

- sevabı sizin günahı benim olsun teşekkür ederim

türk toplumunun ısrarcılığından utanıyorum. insanın anlatamayacağı bir sorunu olabilir. ölümü gör ye! bir çarpacam ölün kalacak orada!

mide bulantısı sonrası şifadır yenmesi tavsiye edilir lokum sade olmalıdır bisküvi pötibör olmalıdır yeyiniz efendim şifadır.
edit: şifa dedik işte

zevksiz olmak.

çocukluğumuzun unutulmayanı. şimdiki çocuklar pringles'ı bile eleştiriyor lan.

annemden öğrendiğim über ikili.

(bkz: çocukluğa inmek)

çocukluk anısı.

hey gidim, bu petibör bisküviler, sayın haşmetlümüz devletlümüz, devlet bahçeli'nin ''püskevit'' hadisesinden önce kendi hallerinde takılır, kâh içerisine bolca şeker katılmış ya da annenin dayatmaları sonucu, balla tatlandırılmış süte dost olur kâh çaya meze olur bandırılır, çayın dibinde bıraktığı tortu camına yapışan kalıntılarıyla bardakla ince bir bağ kazanırdı. çocuktuk o zamanlar, aile eşrafında akşam çaylarına eşlik etmeyen biskremlerden, eti tutkulardan, benimolardan önce assolistiydi tepsilerin. işte bu zaman içerisinde -ki 90'ların ortalarına doğru ilerleyen zaman dilimine rast gelir- babam da, iş yerinin yakınındaki bir şekerlemeciden küçük kolide gül lokumu getirirdi eve. tek başına yendiğinde de mükemmel olan pudra şekerine doymuş bu lokumu annem iki adet petibörün arasına koymak suretiyle çocukluğumun vazgeçilmez anılarından sadece ama sadece birisine imza atmıştır. belki büyüdükçe şu lanet dünya kirlendikçe bazen bazı şeylerden zevk almamaya başlıyoruz, ama annem yine yanımda olsa da, lokumla bisküvileri evlendirse.

90larin sonunda tedavülden kalkan uygulama.

halk arasında kıstırma diye tabir edilir.

malzemer:
2 adet pötibör bisküvi
bir adet üçgen gül lokumu(başka lokumda olur ama bunun gibi olmaz)

Yapılışı:
yapılışı çok basittir ilk önce bir tane bisküvi alınır ve elimizde sabitlenir,bazen bunu yapmakta sıkıntı yaşanabilir ve lokumu yayma işlemi yaparken kırılabilir buda istenmeyen durumdur bununda çözümü vardır oda düz bir zemin üzerine bisküviyi koymaktır ör:tepsi,tabak... sabitlenen bisküvinin üzerine lokumumuzu boşluk kalmayacak şekilde yaymamız gerekir, başparmağınızla hafif bası uygulayarak daireler çizerek bu işlemi tamamlarız, ortasının bombeli veya üzerinde yükselti farkı olmaması tercihimizdir. Çünkü ikinci bisküvimizi üzerine koyarken yine sıkıntı çıkabilir ve kırabiliriz, yani anladığınız gibi 2. bisküviyle üzerini kapatırız, son birkaç düzeltme yaptıktan sonra kıstırmamız hazırdır.

afiyet olsun...

Pöskevit Devlet Bahçelinin Bir icadıdır.

(bkz: olsa da yesek).

Sümüklü veletlere el öptürüp harçlık verecek yaşta olduğunuza delalettir.

Güllü lokumla yapılması caizdir.

Annemin sevdiği ama benim sevmediğim eylem.
Lokum tek başına ve fazla şekerli olmayınca güzel.

Una şekere düşmek. Bir zamanlar evet ama şimdi çok saçma.

çok fakirce.

En güzel çayınan giden ikili.

eskiler "apartuman" derdi.

çocukluğumda cenaze törenlerin ritüeliydi. o zamanki tatı artık hiç bir abur cuburda alamıyorum. 90 yıllar..

o kadar insanı aş erdiren, canını çektiren, benim ise hiç hoşuma gitmeyen, hiçbir zaman da gitmeyecek olan gereksiz tatlı aktivitesi.

Lokumu oldum olası sevemedim zaten.

görsel
CCC

(bkz: zengin hissettiren fakir hareketleri)

çocukken petibörle yapılandır.

tuğba kuruyemişte kıstırmalık güllü lokumlar var. heryerde satılıyor ama ben tuğba kuruyemişinkini beğeniyorum. tam petitbör boyutunda. tavsiye edilir.