bisiklete binmenin, bisikletle önün kalkık gitmenin, götü kaydırmanın moda olduğu yıllarda yaşayan nesildir.
mahallenin kızları karşı ki apartmanın merdiveninde sıralanmış çekirdek çitliyordur. binersin bemeksine asılırsın pedallara. önünü kaldırıp 13 pedal çevirdikten sonra tam önlerine geldiğinde bisikletin götünü kaydırarak hareketini sonlandırmaktır niyetin. ama o lanet olası küçük kum taneleri yok mu işte o lanet şeyler yüzünden bisikletin götü fazla kayar ve yuvarlanarak kızların ayaklarının dibine düşersin. kimi güler kimi "ay düştü çocuuuk bişeyin varmı ablaam" der ve yardım talebinde bulunur. işte o an karizma yerlerdedir. ne demek lan "çocuk", nasıl "lan bişeyin varmı ablaam".
dizinden kalkmış deriyi koparırken bi yandan da etine batan kumları silkelersin , "yok" dersin "bişeyim yok benim".
"ablam dedi amk yaaa.. valla ablam dedi. çirkin ki zaten, o ne ööle çilli milli suratı hıh! offf fren teli kopmuş yaaa bemeksimin."
